مقدمه: استفاده از ارزشیابی کار آمدترین روش بهبود کیفی آموزش است. ابزارهای ارزیابی بالینی مختلفی برای رسیدن به این هدف طراحی شده اند که آموزش نامه از آن جمله است. مطالعه حاضر به منظور تاثیر بکارگیری آموزش نامه بر رضایت دانشجویان فوریت پزشکی و نمرات ارزشیابی آنان در دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1392 انجام گرفته است.

روش کار: پژوهش از نوع مداخله ای بود. کلیه دانشجویان فوریت پزشکی (33 دانشجو) با سر شماری وارد پژوهش شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات آموزشنامه و پرسشنامه رضایتمندی بود. اعتبار محتوا و صوری فرم های آماری آموزش نامه و پرسشنامه های رضایتمندی توسط اعضای هیات علمی دانشگاه تایید گردید. ضریب آلفای کرونباخ 0/97 برای فرم ها و 0/91 برای پرسشنامه ها به دست آمد. داده ها توسط نرم افزار 16 SPSS و با استفاده از آزمون تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.

یافته ها: میانگین نمرات رضایتمندی دانشجویان 0/62±2/55، میانگین نمرات خود ارزیابی دانشجویان 1/03±2/96 و ارزشیابی توسط مربی اول 1/03±2/81، همچنین ارزشیابی توسط مربی دوم 1/01±2/74 و نیز توسط هر دو مربی 1/01±2/77 به دست آمد. نتایج حاصل نشان دادند که نمرات خود ارزیابی دانشجویان با ارزشیابی مربیان، رضایتمندی دانشجویان با میانگین نمرات خود ارزیابی آنان، نمرات خود ارزیابی دانشجویان و معدل آنها و نمرات ارزشیابی مربیان و معدل دانشجویان ارتباط معناداری وجود دارد در حالیکه بین نمرات رضایتمندی دانشجویان و نمرات ارزشیابی توسط مربیان ارتباط معکوس معنی دار وجود دارد (P˂0/05).

نتیجه گیری: با توجه به رضایت دانشجویان از بکارگیری آموزش نامه و نیز تشابه نمرات خود ارزیابی و ارزشیابی مربیان می توان این روش را به دلیل عینی و ساده بودن جهت ارزشیابی چند منبعی دانشجویان در آموزش بالینی آنان پیشنهاد نمود.