مقدمه: ورزش زمانی بر تراکم استخوان نواحی مختلف بدن مؤثر می­باشد ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­که بتواند موجب افزایش بار مکانیکی یا فشار دینامیکی در آن ناحیه از بدن گردد، بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تأثیر تمرینات­ ورزشی در آب بر تراکم استخوان زنان
پری­منوپوز بود.

روش‌ کار: این تحقیق نیمه تجربی از نوع پیش ­آزمون _ پس ­آزمون بود. ۲۰ زن پری­منوپوز ۴۰ تا ۴۵ سال شهر همدان در سال ۱۳۹۴ در دو گروه ۱۰ نفری (گروه تمرین در آب و گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه­ تجربی ۱۲ هفته  تمرین در آب را سه بار در هفته و هر جلسه ۷۰ دقیقه انجام دادند. تراکم مواد معدنی استخوان ران (کل هیپ و سر فمور) آزمودنی­ها قبل و پس از ۱۲ هفته توسط دستگاه سنجش تراکم استخوان دگزا مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی، تی تست مستقل و وابسته و تحلیل کوواریانس توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ صورت گرفت. سطح معناداری در کلیه آزمون­ها کمتر از ۰/۰۵ در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: تراکم  استخوان ران (کل هیپ و گردن فمور) در گروه تمرین در آب در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معناداری را نشان داد (۰/۰۰۲=P و ۴۶ ۰/۰=P). در گروه کنترل کاهش تراکم  استخوان ران در ناحیه کل هیپ و گردن فمور (۰/۰۰۴=P و ۰/۰۳۳=P) مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: با توجه به این­که تفاوت در بین گروه­ تمرین در آب و گروه کنترل مشاهده شد، تمرینات تحمل وزن در آب به زنان پری ­منوپوز توصیه می­شود، زیرا باعث جلوگیری از کاهش تراکم مواد معدنی استخوان ناشی از افزایش سن در این دوران می­شود.