دوره 16، شماره 2 - ( مجله علمی پژوهان، زمستان 1396 )                   جلد 16 شماره 2 صفحات 52-46 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد ساری، ساری، ایران.
2- کارشناس ارشد پرستاری مراقبت ویژه، بیمارستان کودکان امام حسین، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
3- دکتری تخصصی آموزش پرستاری، دانشیار، مرکز تحقیقات پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
4- کارشناسی ارشد هوافضا، مرکز آموزش هوانیروز شهید وطن پور اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده:   (9474 مشاهده)
سابقه و هدف: پیشرفت تحصیلی به عنوان یک تکلیف مهم برای نوجوانان تحت تأثیر عوامل فردی و اجتماعی قرار دارد. سبک­ های هویت و انگیزه پیشرفت به عنوان سازه ­های روانشناختی دو دسته از این عوامل هستند. لذا این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین سبک­ های هویت و انگیزه پیشرفت در دانش ­آموزان دوره متوسطه شهرستان ساری انجام شد.
مواد و روش ­ها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری آن را، کلیه دانش ­آموزان دوره متوسطه تشکیل می­ دادند. روش نمونه گیری تصادفی از نوع طبقه ­ای بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 379 نفر به­ عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده ­ها از پرسش­نامه سبک هویت برزونسکی و انگیزش پیشرفت هرمنس استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده­ ها با  آزمون­ های همبستگی پیرسون، t مستقل، تحلیل واریانس یک­ راهه و رگرسیون با استفاده از نرم افزار  SPSS19 انجام گرفت.
یافته­ ها: نتایج نشان داد که بین سبک­ اطلاعاتی (0/627- =P و 0/0001=P)، سبک هنجاری (0/598- =R و 0/0001 =P) و مقیاس تعهد (0/564- =R و 0/0001=P) با انگیزه پیشرفت در دانش ­آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. ولی بین سبک اجتنابی با انگیزه پیشرفت رابطه منفی و معناداری وجود دارد (337/0 -=R  و 0/0001=P).
نتیجه­ گیری: بین سبک­ های هویتی با انگیزه پیشرفت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و سبک اطلاعاتی بیشترین ارتباط را با انگیزه پیشرفت دارا می­ باشد. بدین ترتیب به نظر می­ رسد جهت دست یافتن به پیشرفت­ های تحصیلی توجه به سبک ­های هویت ضروری باشد.
 
متن کامل [PDF 528 kb]   (3565 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی و روانپزشکی
دریافت: 1395/7/11 | پذیرش: 1395/12/20 | انتشار: 1396/10/17

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.