دوره 16، شماره 4 - ( مجله علمی پژوهان، تابستان 1397 )                   جلد 16 شماره 4 صفحات 5-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری میکروب شناسی، گروه میکروب شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
2- کارشناس علوم آزمایشگاهی، بیمارستان شهدای عشایر، خرم آباد، ایران
3- دانشجوی کارشناسی ارشد میکروب شناسی، گروه میکروب شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد ، بروجرد، ایران
4- دانشجوی کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی،کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
5- دانشجوی دکتری اپیدمیولوژی مولکولی باکتری ها، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
6- دانشجوی دکتری اپیدمیولوژی مولکولی باکتری ها، مرکز تحقیقات سلولی- مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران ، shakib.pegah@yahoo.com
چکیده:   (5148 مشاهده)
سابقه و هدف: عفونت دستگاه ادراری از طریق کلونیزه شدن میکروب­ها در دستگاه ادراری اتفاق می­افتد. یکی از چالش‌های مهم در درمان ضد میکروبی این عفونت­ها، افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی است. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی باکتری های عامل عفونت ادراری و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن­ها در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهدا خرم می­باشد. 
مواد و روش‌‌ها: تعداد ۷۴۰ ایزوله باکتریایی در مدت یک سال (۱۳۹۵) از کشت های ادرار در بیمارستان شهدا خرم آباد جداسازی و تعیین هویت شدند. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک- دیفیوژن سنجش شد. نتایج با نرم افزار STATA ۱۲ تعیین فراوانی و آنالیز گردید.
یافته‌ها: بیشترین ایزوله جدا شده از کشت های ادرار اشریشیا کلی (۶۱/۴۳ درصد) و کمترین مربوط به سیتروباکتر (۰/۲۷ درصد) بود. اشریشیا کلی­ های جدا شده بیشترین مقاومت را به نالیدیکسیک اسید (۵۴/۱۸ درصد) داشتند. ایزوله­ های جدا شده در بخش های مختلف بیمارستان بیشترین مقاومت را به کوتریموکسازول نشان دادند.
نتیجه‌گیری: میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله­ های جدا شده از کشت ادرار بیماران بالاست. از آنجایی که توزیع فراوانی مقاومت آنتی بیوتیک در مناطق مختلف و در دوره های زمانی متفاوت است، پایش دوره ای مقاومت آنتی بیوتیکی جهت کنترل عفونت  پیشنهاد می ­شود.
متن کامل [PDF 194 kb]   (2113 دریافت)    
نوع مطالعه: گزارش كوتاه/خلاصه سیاستی | موضوع مقاله: سایر
دریافت: 1396/10/6 | پذیرش: 1397/3/5 | انتشار: 1397/6/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.