دوره 17، شماره 3 - ( مجله علمی پژوهان، بهار 1398 )                   جلد 17 شماره 3 صفحات 7-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- کارشناسی ارشد، گروه بهداشت عمومی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران
2- استادیار، مرکز تحقیقات مدلسازی بیماری های غیر واگیر، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران ، cheraghiz@ymail.com
3- استادیار، گروه سالمندی، مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
چکیده:   (3879 مشاهده)
سابقه و هدف: هزینه­ های بیمارستانی جمعیت رو به رشد سالمندان، سهم قابل توجهی از هزینه­ های نظام سلامت را به خود اختصاص داده است. لذا این مطالعه با هدف تعیین الگوی هزینه خدمات سلامت در سالمندان ایرانی طراحی شد.
مواد و روش‌‌ها: کلیه مطالعات توصیفی و تحلیلی انجام شده در رابطه با بررسی الگوی هزینه خدمات سلامت در سالمندان ایرانی، صرف نظر از زمان اجرای آن ها با استفاده از بانک­ های اطلاعاتی ISI, Scopus, SID، Medline Magiran، IranDoc و سایر منابع الکترونیکی مانند Google Scholar تا 1397 مورد بررسی قرار گرفت که در مجموع از 5492 مطالعه مورد بررسی، 10 مطالعه معیارهای ورود به مطالعه را داشتند و وارد آنالیز نهایی شد.
یافته‌ها: تعداد حجم نمونه کلی 88450 فرد سالمند بالای 60 به دست آمد. هفتاد درصد علت اصلی مراجعات سالمندان به بیمارستان مربوط به مشکلات قلبی- عروقی بود. بیماری­ هایی که بالاترین هزینه درمان و بستری را برای سالمندان مراجعه کننده به بیمارستان به همراه داشتند، عبارت بودند از: بیماری‌های گوارشی، تنفسی و سرطان، بیماری ایسکمیک قلبی و خدمات تشخیصی پاراکیلنیک و بالاترین هزینه­ های پرداختی توسط سالمندان مربوط به گروه سنی 60 تا 75 سال بود.
نتیجه‌گیری: سالمند شدن جمعیت طی سال­ های نه چندان دور آینده، نظام سلامت و اقتصاد کشور را با چالش جدی مواجه خواهد کرد. با توجه به اینکه بیشترین بار بیماری­ ها و هزینه مربوط به بیماری­ های غیرواگیر و مزمن می­ باشد، راه برون رفت از این چالش اجرای برنامه­ های توانمندسازی در سالمندان از جمله آموزش برنامه­ های خود مراقبتی، تقویت و پشتیبانی از برنامه مراقبت خانوادگی می­ باشد.
متن کامل [PDF 931 kb]   (1547 دریافت)    
نوع مطالعه: مقالات مروری نظام مند | موضوع مقاله: علوم بهداشتی
دریافت: 1397/11/13 | پذیرش: 1398/3/26 | انتشار: 1398/3/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.