دوره 19، شماره 1 - ( مجله علمی پژوهان، پاییز 1399 )
جلد 19 شماره 1 صفحات 8-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سارا جوادی1 
، محسن گل پرور* 2، راضیه ایزدی3
، محسن گل پرور* 2، راضیه ایزدی3
1- دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)،ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، ایران ، drmgolparvar@hotmail.com
3- استادیار، موسسه آموزش عالی غیر انتفاعی صفاهان، ایران
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، ایران ، drmgolparvar@hotmail.com
3- استادیار، موسسه آموزش عالی غیر انتفاعی صفاهان، ایران
چکیده: (2889 مشاهده)
سابقه و هدف: خانواده از دیرباز نقشی بی بدیل در رشد و مراقبت فرزندان ایفاء نموده است. به همین جهت نیز به طور مداوم اندیشمندان درصدد صورت بندی و معرفی رویکردهای درمانی خانواده محور نوین برای هر چه بیشتر کارآمدتر نمودن کارکردهای این نهاد اجتماعی مهم بوده اند. در مقاله حاضر برای اولین بار در ایران به یکی از درمان های نوین در این زمینه به نام درمان غیرفعال سازی حالت خانواده محور پرداخته شده است.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه به شیوه مروری پیشینه نظری و پژوهشی در حیطه درمان غیر فعالسازی حالت خانواده محور ارائه و معرفی شده است.
یافته‌ها: درمان غیر فعالسازی حالت خانواده محور به عنوان یک درمان موج سوم برای نوجوانان دارای مشکلات رفتاری پدید آمده است. در این نوع درمان، ترکیب منحصر به فردی از فنون غیر فعال سازی حالت خانواده محور، ارزیابی، روشن سازی و جهت دهی مجدد باورهای بنیادین، پذیرش و ذهن آگاهی در مسیر حذف رفتارهای مشکل آفرین در طی درمان و بعد از آن استفاده می شود. این درمان به ویژه در بافت خانواده های ایرانی نیز قابل کاربرد و استفاده است.
نتیجه‌گیری: درمان غیر فعالسازی حالت خانواده محور به عنوان درمانی نوین قادر است موجب کاهش هر چه بیشتر مشکلات رفتاری در نوجوانان شود. به همین جهت استفاده از این درمان را به درمانگران روانشناس پیشنهاد می کنیم.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه به شیوه مروری پیشینه نظری و پژوهشی در حیطه درمان غیر فعالسازی حالت خانواده محور ارائه و معرفی شده است.
یافته‌ها: درمان غیر فعالسازی حالت خانواده محور به عنوان یک درمان موج سوم برای نوجوانان دارای مشکلات رفتاری پدید آمده است. در این نوع درمان، ترکیب منحصر به فردی از فنون غیر فعال سازی حالت خانواده محور، ارزیابی، روشن سازی و جهت دهی مجدد باورهای بنیادین، پذیرش و ذهن آگاهی در مسیر حذف رفتارهای مشکل آفرین در طی درمان و بعد از آن استفاده می شود. این درمان به ویژه در بافت خانواده های ایرانی نیز قابل کاربرد و استفاده است.
نتیجه‌گیری: درمان غیر فعالسازی حالت خانواده محور به عنوان درمانی نوین قادر است موجب کاهش هر چه بیشتر مشکلات رفتاری در نوجوانان شود. به همین جهت استفاده از این درمان را به درمانگران روانشناس پیشنهاد می کنیم.
واژه‌های کلیدی: درمان غیر فعال سازی حالت خانواده محور، مشکلات رفتاری، نوجوانان
نوع مطالعه: مروري |
موضوع مقاله:
روانشناسی و روانپزشکی
دریافت: 1399/2/20 | پذیرش: 1399/4/15 | انتشار: 1399/7/4
دریافت: 1399/2/20 | پذیرش: 1399/4/15 | انتشار: 1399/7/4
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |