دوره 19، شماره 2 - ( مجله علمی پژوهان،زمستان 1399 )
جلد 19 شماره 2 صفحات 34-26 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pourteimour S, Jamshidi H. Investigation of Relationship between Moral Intelligence and Clinical Self-Efficacy among Nursing Students of School of Nursing and Midwifery in Urmia, Iran, in 2019. Pajouhan Sci J 2021; 19 (2) :26-34
URL: http://psj.umsha.ac.ir/article-1-664-fa.html
URL: http://psj.umsha.ac.ir/article-1-664-fa.html
پورتیمور سیما، جمشیدی حسین. بررسی ارتباط هوش اخلاقی با خودکارآمدی بالینی دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه در سال 1398. مجله علمی پژوهان 1399; 19 (2) :34-26
چکیده: (1274 مشاهده)
سابقه و هدف: تربیت پرستاران شایسته و توانمند با صلاحیت اخلاقی و حرفه‌ای مطلوب از اهداف اصلی آموزش پرستاری است. در این راستا خودکارآمدی و هوش اخلاقی در محیط‌های آموزشی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر رفتار انسان‌ها اهمیت بسزایی دارد؛ بنابراین، هدف این مطالعه تعیین ارتباط هوش اخلاقی با خودکارآمدی بالینی دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه است.
مواد و روش‌‌ها: این پژوهش توصیفی مقطعی به‌صورت تمام‌شماری روی 216 دانشجوی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه در سال 1398 انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه سه بخشی شامل مشخصات دموگرافیک، هوش اخلاقی Lennick و Kiel و خودکارآمدی عملکرد بالینی جمع‌آوری شد. ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر تجزیه‌وتحلیل دادهﻫﺎ از آزﻣﻮن آﻣﺎری تی مستقل و برای اعتبار رگرسیون از آزمون تحلیل واریانس و ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﭘﻴﺮﺳﻮن اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ.
یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد بین هوش اخلاقی با خودکارآمدی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. رابطه بین خودکارآمدی با هوش اخلاقی 469/0 بود (000/0P=). همچنین ضریب همبستگی هوش اخلاقی با خودکارآمدی بالینی دانشجویان 314/0 (000/0P=) و ضریب تبیین 307/0 بود. درنهایت 7/30 درصد از خودکارآمدی بالینی دانشجویان با استفاده از متغیر هوش اخلاقی قابل تبیین است (001/0P=).
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه هوش اخلاقی پیش‌بینی‌کننده مناسبی برای احساس خودکارآمدی است، مسئولان باید به‌منظور بهبود و ارتقای احساس خودکارآمدی دانشجویان به مؤلفه اساسی هوش اخلاقی توجه کنند و از طریق آموزش عملی سعی در ارتقای آن داشته باشند تا هسته‌های نیرومندی با توانایی‌های اخلاقی در حوزه درمانگری بالینی پدید آید.
مواد و روش‌‌ها: این پژوهش توصیفی مقطعی به‌صورت تمام‌شماری روی 216 دانشجوی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه در سال 1398 انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه سه بخشی شامل مشخصات دموگرافیک، هوش اخلاقی Lennick و Kiel و خودکارآمدی عملکرد بالینی جمع‌آوری شد. ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر تجزیه‌وتحلیل دادهﻫﺎ از آزﻣﻮن آﻣﺎری تی مستقل و برای اعتبار رگرسیون از آزمون تحلیل واریانس و ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﭘﻴﺮﺳﻮن اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ.
یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد بین هوش اخلاقی با خودکارآمدی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. رابطه بین خودکارآمدی با هوش اخلاقی 469/0 بود (000/0P=). همچنین ضریب همبستگی هوش اخلاقی با خودکارآمدی بالینی دانشجویان 314/0 (000/0P=) و ضریب تبیین 307/0 بود. درنهایت 7/30 درصد از خودکارآمدی بالینی دانشجویان با استفاده از متغیر هوش اخلاقی قابل تبیین است (001/0P=).
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه هوش اخلاقی پیش‌بینی‌کننده مناسبی برای احساس خودکارآمدی است، مسئولان باید به‌منظور بهبود و ارتقای احساس خودکارآمدی دانشجویان به مؤلفه اساسی هوش اخلاقی توجه کنند و از طریق آموزش عملی سعی در ارتقای آن داشته باشند تا هسته‌های نیرومندی با توانایی‌های اخلاقی در حوزه درمانگری بالینی پدید آید.
واژه‌های کلیدی: پرستار، خودکارآمدی، دانشجو، هوش اخلاقی
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی و روانپزشکی
دریافت: 1399/12/14 | پذیرش: 1399/12/10 | انتشار: 1399/12/10
دریافت: 1399/12/14 | پذیرش: 1399/12/10 | انتشار: 1399/12/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380090
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: psj@umsha.ac.ir
