مقدمه: میگرن به عنوان یکی از شایع ترین انواع سردرد با شیوع بالا تاثیرات قابل توجهی بر شرایط زندگی فرد مبتلا می گذارد. این مطالعه با هدف برآورد شیوع میگرن و بررسی خصوصیات کلینیکی بیماران میگرنی شهر همدان انجام شد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی-توصیفی، تمام بیماران مراجعه کننده به بخش نورولوژی بیمارستان سینا همدان از تاریخ ۱۳۸۹/۱/۱ تا ۱۳۹۰/۱۲/۲۹ که بیماری میگرن آن ها توسط متخصصین تایید شده، مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک، مقیاس از کار افتادگی میگرنی و خصوصیات کلینیکی جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده به وسیله نرم افزار SPSS v ۱۶,۰ و با روش های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: در طول پژوهش ۱۲۸ (۱۲,۸%) بیمار میگرنی به درمانگاه نورولوژی مراجعه کردند. بیشترین تعداد (۶۸.۷%) بیماران زن بودند. متوسط فراوانی حملات میگرنی در سال ۹.۱ بار بود. سردرد نبض دار در ۹۱ بیمار (۸۵.۱%) و سردرد یک طرفه در ۷۹ بیمار (۶۱.۷%) بیماران میگرنی مشاهده شد. تهوع و بی اشتهایی به ترتیب اولین (۶۷.۱%) و دومین (۴۳.۷%) نشانه مرتبط با میگرن بیماران بودند. ۵۳ نفر از بیماران (۴۱.۴%) بر اساس اطلاعات به دست آمده از (Migraine Disability Assessment Questionnaire (MIDAS با نمره میانگین ۲۳ دچار افت عملکرد شدید بودند.
نتیجه گیری: یافته های مربوط به شدت سردرد و به دنبال آن از دست دادن کار مربوط به سردرد در بازتاب اهمیت اثر اجتماعی میگرن و احساس نیاز برای ارائه استراتژی هایی برای درمان و پیشگیری میگرن بسیار مهم می باشد. به عبارت دیگر باید توجه بیشتری در زمینه پیشگیری اولیه، تشخیص و درمان آن صورت گیرد.
