مقدمه و هدف: دوایر کنترل کیفی به عنوان یک رویکرد مهم در بهبود رفتار، افزایش انگیزه و کاهش استرس در کارکنان در نظر گرفته می شود. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش و به کارگیری دوایر کنترل کیفی بر میزان رضایت مندی شغلی پرستاران صورت گرفت.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که پس از انتخاب دو پایگاه از بین واحدهای فوریتهای پزشکی استان همدان، به روش تصادفی ساده پایگاه مرکزی فوریت های پزشکی شهرستان همدان (۲۵ پرستار) در گروه آزمون و فوریت های پزشکی شهرستان ملایر (۱۶ پرتار) در قالب گروه کنترل وارد مطالعه شدند. ابزار استفاده شده در تحقیق پرسشنامه رضایت مندی شغلی بود که براساس تئوری دو عاملی هرزبرگ تهیه شده بود. پس از آموزش و تشکیل دوایر کیفی درگروه آزمون میزان رضایت شغلی هر دو گروه مورد سنجش قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار ۱۶-SPSS استفاده شد.
یافته ها: نتایج آنالیز قبل و بعد از مداخله اختلاف عمده ای را از نمرات عوامل بهداشتی (P<۰,۰۰۱) انگیزشی (P<۰.۰۰۱) و نمره کل رضایت شغلی

(P<۰,۰۰۱) در گروه آزمون نشان داد. اما در گروه شاهد اختلاف عمده ای قبل و بعد از مداخله در نمرات عوامل بهداشتی (P=۰.۰۶۹) انگیزشی (P=۰.۰۹۴) و نمره کل رضایتمندی شغلی (P=۰.۴۹۵) وجود نداشت. همچنین مقایسه دو گروه بعداز مداخله نشان داد که اختلاف معنی داری از نظر نمره عوامل انگیزشی (P=۰.۰۰۱) و نمره کل رضایت مندی شغلی (P=۰.۰۰۳) بین دو گروه وجود داشت در حالی که از نظر نمره عوامل بهداشتی اختلاف معنی داری بین دو گروه آزمون و شاهد مشاهده نشد(P=۰.۰۸۲).

بحث و نتیجه گیری: این مطالعه تاثیر آموزش واجرای دوایر کیفی بر رضایت مندی شغلی پرستاران شاغل در فوریت های پزشکی را مورد تایید قرار داده و این روش را به عنوان یک شیوه مدیریتی جهت به کارگیری توسط مدیران فوریت های پزشکی پیشنهاد می نماید.

مقدمه: آشنایی دانشجویان فوریت پزشکی از اصول اخلاق حرفه ای آن ها را در ارائه خدمات بهتر یاری نموده و تنش حرفه ای را به حد اقل خواهد رسانید. تحقیق حاضر با هدف تثبیت آگاهی از مباحث اخلاق حرفه ای بر اساس آموزش کلاس محور در دانشجویان فوریت پزشکی انجام شده است.

روش کار: این مطالعه توصیفی–مقطعی می باشد. جامعه ی پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان سال آخر فوریت پزشکی به تعداد ۳۰ نفر بودند که با شیوه ی سر شماری وارد مطالعه شدند. جهت تثبیت آگاهی از پرسشنامه پژوهشگر ساخته استفاده شد. جهت تعیین اعتبار محتوا و صوری، پرسشنامه در اختیار ده نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه قرار گرفت و بر اساس نظرات آنان اصلاحات انجام شد. میزان پایایی به صورت آزمون باز آزمون حاصل از تکمیل ده پرسشنامه با فاصله دو هفته توسط گروه مشابه با واحد های پژوهش مورد بررسی قرار گرفت ،که r=۰,۸۳ را نشان داد. همچنین ضریب آلفای کرونباخ برابر a=۰.۹۰ نشان دهنده ی پایایی و ثبات درونی پرسشنامه بود. نتایج حاصل با نرم افزار SPSS ۱۶ تحلیل شد.

یافته ها: میزان آگاهی دانشجویان قبل از تدریس ۹۷%در حد ضعیف و ۳%در حد متوسط بود. در امتحان پایان ترم نمرات فراگیران بین ۱۴-۲۰ و میانگین آن ۱۶,۵۸ بود به منظور تثبیت آگاهی پس از گذشت سه ترم، مجددا میزان آگاهی دانشجویان با استفاده از چک لیست سنجیده شد. نتایج نشان داد میانگین نمرات دانشجویان ۶۹.۲۴، اکثر نمونه ها (۸۰%) دارای آگاهی بالا و ۲۰% دارای آگاهی ضعیف بودند.

نتیجه گیری: در سیاست گذاری وزارت بهداشت و درمان، تهذیب اخلاق مقدم بر علم برای کلیه اعضای حرف پزشکی، خصوصا دانشجویان فوریت پزشکی است. میزان آگاهی دانشجویان در بعضی از حوزه ها مانند وظیفه شناسی در حد بالا (۸۰%)،در حوزه ی قانونی بسیار ضعیف و در بعضی از حوزه ها مانند احترام، نوع دوستی در حد متوسط بود. لذا توصیه می گردد در زمینه ی قوانین حرفه ای، اساتید وقت بیشتری را صرف نمایند.

مقدمه: کیفیت خدمات و جلب رضایت مشتری از اولویت های سیستم درمانی است. رعایت حقوق بیماران از مواردی است که رضایت بیماران را در پی خواهد شد. لذا رعایت حقوق بیماران از اولویت های درمانی و ضرورتی اجتناب ناپذیر است، با توجه به این موضوع و اهمیت کنترل کیفیت مراقبت ها، این پژوهش با هدف تعیین چگونگی رعایت اجزای منشور حقوق بیمار توسط پرسنل هوشبری و جراحی بیمارستان های آموزشی همدان در سال ۱۳۹۱ اجرا گردید.

روش کار: این مطالعه توصیفی_تحلیلی بر روی تمام پرسنل هوشبری و جراحی، اتاق عمل بیمارستان های آموزشی همدان در سال ۱۳۹۱ (۲۰۵) نفر انجام شد. اطلاعات لازم از طریق ۴ چک لیست رعایت حقوق بیمار در بخش های : پذیرش، اتاق جراحی (پرسنل هوشبری) اتاق جراحی (پرسنل جراحی) و ریکاوری، جمع آوری گردید. هر یک از پرسنل ۵ بار تحت مشاهده قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون کای دو استفاده شد. یافته ها: میانگین امتیاز رعایت حقوق بیمار در بخش های پذیرش، جراحی (پرسنل هوشبری)، جراحی (پرسنل اتاق عمل) و ریکاوری به ترتیب ۷۰، ۵۳/۶، ۵۷ و ۵۵ امتیاز کامل چک لیست های مربوطه بود و در کل رعایت حقوق بیمار در حد متوسط (۵۰/۲) بود و نحوه رعایت حقوق بیمار، با جنسیت (P=۰/۰۳) و بخش ارائه مراقبت (P=۰/۰۱) ارتباط معنا داری داشت.

نتیجه گیری: رعایت حقوق بیمار دراتاق عمل بیمارستان های آموزشی شهر همدان در سال ۹۱ در سطح متوسط بود و لازم است برای ارتقاء حقوق بیماران در اتاق عمل در زمینه های شناسائی افراد گروه درمانی، حفظ حریم بیمار، ارائه اطلاعات ضروری درمورد جراحی ، انتخاب شیوه بیهوشی توسط بیمار اقدامات مناسب انجام شود.

مقدمه: اجرای طرح حاکمیت بالینی در بیمارستان‌ها به منظور افزایش کیفیت خدمات ارائه شده به عوامل متعددی نیاز دارد، که از آن جمله میتوان به عوامل مؤثر بر کاهش یا افزایش رضایت بیماران، تآثیر نحوه ی برخورد پرسنل بر روی افزایش رضایت بیماران و میزان تبعیت و مشارکت پرسنل در اجرای طرح اشاره کرد. این مطالعه با هدف بررسی میزان رضایت بیماران از روش‌های اجرای حاکمیت بالینی در شهر همدان در سال ۱۳۹۲ انجام گرفت.

روش کار: این مطالعه ی توصیفی به شکل مقطعی، بر روی ۱۲۲ نفر از بیماران بستری در بخش های جراحی بیمارستان بعثت همدان که در سال ۱۳۹۲ تحت جراحی قرار گرفته بودند انجام شد. بیماران به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند. ابزار گرداوری داده ها شامل یک پرسشنامه دو قسمتی پژوهشگر ساخته بود. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آمار توصیفی و توسط نرم افزار SPSS ۱۷ مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها: ۶۴ درصد از بیماران سابقه بستری قبلی در بیمارستان مذکور را نداشته اند و محل سکونت ۶۴ درصد از بیماران شهر و ۳۶ درصد روستا بوده است، همچنین بیشتر بیماران ۴۵ درصد دارای تحصیلات زیر دیپلم بودند. نتایج مطالعه نشان داد که ۲ درصد بیماران بدون رضایت، ۱۱ درصد از بیماران رضایت کم، ۵۵ درصد رضایت متوسط و ۳۲ درصد رضایت زیاد داشته‌اند.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد برخورد و رفتار خوب پرسنل بیمارستان، پاسخ دهی به سؤالات بیمار، آگاه کردن بیمار از وضعیت فعلی بیماری خود و همچنین توضیح مراحل درمان همگی منجر به افزایش رضایت بیماران و همکاری بیشتر آنها با کادر پزشکی و در نتیجه بهتر طی شدن روال روند بهبودی و درمان بیماری می شود.

مقدمه: استفاده از ارزشیابی کار آمدترین روش بهبود کیفی آموزش است. ابزارهای ارزیابی بالینی مختلفی برای رسیدن به این هدف طراحی شده اند که آموزش نامه از آن جمله است. مطالعه حاضر به منظور تاثیر بکارگیری آموزش نامه بر رضایت دانشجویان فوریت پزشکی و نمرات ارزشیابی آنان در دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال ۱۳۹۲ انجام گرفته است.

روش کار: پژوهش از نوع مداخله ای بود. کلیه دانشجویان فوریت پزشکی (۳۳ دانشجو) با سر شماری وارد پژوهش شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات آموزشنامه و پرسشنامه رضایتمندی بود. اعتبار محتوا و صوری فرم های آماری آموزش نامه و پرسشنامه های رضایتمندی توسط اعضای هیات علمی دانشگاه تایید گردید. ضریب آلفای کرونباخ ۰/۹۷ برای فرم ها و ۰/۹۱ برای پرسشنامه ها به دست آمد. داده ها توسط نرم افزار ۱۶ SPSS و با استفاده از آزمون تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.

یافته ها: میانگین نمرات رضایتمندی دانشجویان ۰/۶۲±۲/۵۵، میانگین نمرات خود ارزیابی دانشجویان ۱/۰۳±۲/۹۶ و ارزشیابی توسط مربی اول ۱/۰۳±۲/۸۱، همچنین ارزشیابی توسط مربی دوم ۱/۰۱±۲/۷۴ و نیز توسط هر دو مربی ۱/۰۱±۲/۷۷ به دست آمد. نتایج حاصل نشان دادند که نمرات خود ارزیابی دانشجویان با ارزشیابی مربیان، رضایتمندی دانشجویان با میانگین نمرات خود ارزیابی آنان، نمرات خود ارزیابی دانشجویان و معدل آنها و نمرات ارزشیابی مربیان و معدل دانشجویان ارتباط معناداری وجود دارد در حالیکه بین نمرات رضایتمندی دانشجویان و نمرات ارزشیابی توسط مربیان ارتباط معکوس معنی دار وجود دارد (P˂۰/۰۵).

نتیجه گیری: با توجه به رضایت دانشجویان از بکارگیری آموزش نامه و نیز تشابه نمرات خود ارزیابی و ارزشیابی مربیان می توان این روش را به دلیل عینی و ساده بودن جهت ارزشیابی چند منبعی دانشجویان در آموزش بالینی آنان پیشنهاد نمود.

مقدمه: کیفیت زندگی کاری یک برنامه جامع است که به ارتقای بهره وری، بهبود عملکرد و رضایتمندی کارکنان منجر می گردد. استرس شغلی نیز واکنش‌های‌ فیزیکی‌، ذهنی‌ و عاطفی‌ فرد است که‌ در نتیجه‌ تغییرات‌ و نیازهای‌ زندگی‌ کاری فرد تجربه‌ می‌شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط کیفیت زندگی کاری با استرس های شغلی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا همدان انجام گردید.

روش کار: مطالعه ی حاضر توصیفی_تحلیلی از نوع مقطعی بود، که بر روی کلیه کارکنان دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال ۱۳۹۲ که ۱۷۸ نفر بودند انجام گرفت. داده ها بوسیله دو پرسشنامه تعیین کیفیت زندگی کاری و پرسشنامه طبقه بندی میزان استرس فرد گردآوری شد. تجزیه و تحلیل با استفاده از آزمون لاندا و ضریب همبستگی پیرسون با نرم افزار SPSS-۱۶ انجام شد.

یافته ها: نتایج نشان داد که سطح کیفیت زندگی کاری در جامعه مورد پژوهش در حد متوسط بود و بین کیفیت زندگی‌کاری با تحصیلات کارکنان (۰/۰۰۱=P) و سابقه کار آنان (۰/۰۴=P) همبستگی معناداری وجود داشت. اما ارتباط معناداری با جنس، تاهل، سن وجود نداشت. ضمناً بر اساس آزمون همبستگی پیرسون، ارتباط معناداری بین کیفیت زندگی کاری و استرس شغلی افراد به دست آمد (۰/۰۰۴=P). به عبارتی هر قدر کیفیت زندگی کاری فرد بیشتر شود، استرس کمتری را تجربه می نماید.

نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش مدیران می توانند با بهبود سطح کیفیت زندگی کاری از طریق استقرار برنامه های مشارکتی و کار تیمی استرس شغلی در محیط کار را کاهش دهند.