مقدمه: لیشمانیوز جلدی در ایران به عنوان یک مسأله مهم بهداشتی می باشد. این بیماری به شکل برجستگی کوچک (پاپول) است. به تدریج بزرگ شده و به شکل زخم در می آید. با توجه به اینکه مطالعات اپیدمیولوژیک در کنترل بیماری و اقدامات پیشگیرانه موثر است. این مطالعه به بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی شهرستان خاش در استان زاهدان ۷ سال گذشته میپردازد.

روش کار: این مطالعه توصیفی_تحلیلی و بصورت مقطعی بود که بر روی اطلاعات بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی طی ۷ سال گذشته در مرکز بهداشتی درمانی خاش انجام گرفته است. بدین صورت که با هماهنگی انجام شده با مرکز بهداشت درمانی اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک ثبت شده بیماران در مرکز بهداشتی درمانی شهرستان خاش استخراج و با کمک نرم افزار SPSS ۱۸ و با استفاده از آزمون مجذور کای مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: از ۱۷۵ بیمار مورد مطالعه ۸۸ نفر مرد (۵۳ درصد) و ۸۷ نفر زن (۴۷ درصد) بودند. اکثر بیماران در گروه سنی ۹ ماهگی تا ۴ سالگی و کمترین تعداد بیماری در گروه سنی بالای ۴۰ تا ۴۹ سال بود. بیشترین ضایعات بیماری در صورت و اندام ها بود. همچنین بین گروه های سنی و نوع لیشمانیوز (۰/۰۵>P) و همچنین جنس و نوع لیشمانیوز (۰/۰۵>P) رابطه معنادار آماری وجود داشت.

نتیجه گیری: بر اساس مطالعه انجام شده فراوانی بیماری در شهرستان خاش طی سال های ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۳ روند نزولی داشته که این کاهش بیماری به دلیل ارتقاء وضعیت آموزشی_بهداشتی و همچنین رعایت بهداشت فردی از سوی مردم می باشد.