سیده زهرا عبادی، مریم طهرانی‌زاده، مژگان احمدپور،
دوره ۱۹، شماره ۵ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده
اهداف: این پژوهش با هدف بررسی رابطۀ قرنطینه ناشی از ویروس کرونا بر تحریک‌پذیری دانش‌آموزان مقطع ابتدایی انجام شد.
مواد و روش‌ها: روش این پژوهش همبستگی و شامل کلیه دانش‌آموزان مقطع ابتدایی ناحیه یک شهر کرج که نیم‌سال دوم تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند. بر اساس فرمول کوکران تعداد ۳۷۷ نفر از بین ۶ مدرسه به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ایی چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده‌ها در این پژوهش عبارت بود از: پرسش‌نامه قرنطینه ناشی از ویروس کرونا و پرسش‌نامه تحریک‌پذیری و نتایج پژوهش با استفاده از آزمون t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن با کمک نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۸ بررسی شد.
یافته‌ها: یافته‌های بیانگر آن است که ضریب همبستگی پیرسون رابطه‌مثبت و معنی‌داری به اندازه حدوداً ۰/۳۳ بین قرنطینه و کل تحریک‌پذیری افراد نشان می‌دهد (۰/۰۱p<، ۰/۳۳۴=r)؛ بنابراین می‌توان گفت هر چه میزان قرنطینه افراد بالاتر باشد میزان کل تحریک‌پذیری آنها نیز بالاتر است.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه دانش‌آموزان مانند سایر افراد محدودیت‌های کرونایی دشواری را پشت سر گذاشتند؛ لذا موجب تحریک‌پذیری آنها شد و می‌توان گفت محدویت‌ها و کنترل بیرونی نقش مهمی در ایجاد این مشکل دارد.
