دوره 12، شماره 4 - ( مجله علمی پژوهان، تابستان 1393 )                   جلد 12 شماره 4 صفحات 34-28 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
2- استادیار آمار زیستی، مرکز تحقیقات مدل‌سازی بیماری‌های غیر واگیر، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، javad.faradmal@umsha.ac.ir
3- دانشجوی کارشناسی ارشد ارگونومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- دانشجوی دکتری اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
چکیده:   (10763 مشاهده)
مقدمه: از آنجایی که مهمترین سرمایه هر سازمانی، نیروی انسانی آن سازمان است و نیل به اهداف هر سازمان در گرو کارآیی افرادی است که در آن سازمان کار می‌کنند، نقش رضایت شغلی که یک عامل مهم در ایجاد انگیزش است امری بدیهی است. از این رو این مطالعه با هدف بررسی رضایت شغلی کارکنان مراکز بهداشتی – درمانی شهرستان همدان صورت گرفت.
روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی- تحلیلی است که بر روی 278 نفر از کارکنان مراکز بهداشتی – درمانی شهرستان همدان صورت گرفت. روش نمونه گیری به صورت تمام شماری بود. همچنین جهت سنجش رضایت شغلی از پرسشنامه اسمیت که دارای شش حیطه است استفاده گردید. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین رضایت شغلی کلی در این مطالعه 0.5 ±2.57 (از 5) به دست آمد. در بررسی تأثیر جنسیت در میزان رضایت شغلی مشخص گردید که جنسیت با هیچ یک از ابعاد رضایت شغلی رابطه معنی داری ندارد (0.05P) رابطه معنی داری دارد به این صورت که با افزایش میزان تحصیلات، رضایت از مسئول مستقیم و فرصت‌های ارتقاء برای پرسنل بیشتر می‌گردد.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که توجه به موضوع ارتقاء همراه با ایجاد جوی مناسب در محیط کار و همچنین تلاش برای بر طرف کردن مشکلات اقتصادی کارکنان در افزایش رضایت شغلی آنان مؤثر می باشد.
متن کامل [PDF 799 kb]   (11410 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: علوم بهداشتی
دریافت: 1392/9/29 | پذیرش: 1393/4/30 | انتشار: 1394/1/2

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.