سابقه و هدف: شیوع بالای خشونت خانگی موجب تاثیرات نامطلوب جسمی و روانی بر جامعه بزرگی از زنان باردار می گردد و می ­تواند بصورت مستقیم یا غیرمستقیم بر سلامت جنین تاثیر گذارده و موجب تحمیل هزینه های محسوس و نامحسوس بر جامعه و خانواده گردد. در جهت بررسی ابعاد این مشکل، مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان انواع خشونت خانگی در مادران باردار انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی بود که در سال 1396 در شهرستان صحنه به روی 92 زن باردار در معرض خشونت خانگی متوسط انجام شد. گردآوری اطلاعات به روش در دسترس و با استفاده از پرسشنامه محسنی تبریزی انجام شد. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: از 92 زن بارداری که طبق پرسشنامه تحت خشونت خانگی متوسط تا شدید بودند، شیوع خشونت عاطفی 52/29 درصد، خشونت روانی 45/9 درصد، خشونت کلامی 54 درصد، خشونت مالی 38/05 درصد، خشونت جسمی 35/96 درصد، خشونت جنسی 25/7 درصد، خشونت اجتماعی 55/9 درصد گزارش شد که بالاترین خشونت اعمال شده مربوط به خشونت اجتماعی و کمترین آن خشونت جنسی می باشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به میزان بالای اعمال انواع خشونت خانگی بر زنان باردار، انجام غربالگری خشونت خانگی در کلیه مادران باردار مراجعه کننده به پایگاه های بهداشتی توصیه می شود و طراحی و اجرای مداخلات لازم مانند آموزش مهارت­ های زندگی، ترویج مشاوره در بین زوجین و ارجاع جهت کاهش این معضل در خانواده ها ضرورت دارد.