سابقه و هدف: خطر اشتباهات دارویی در دانشجویان پرستاری کارآموز در عرصه به دلیل استقلال در عمل وجود دارد که جهت حفظ ایمنی بیمار، شناسایی این خطاها ضروری است. هدف از این مطالعه تعیین انواع و علل خطای دارویی و موانع گزارش دهی آن در دانشجویان پرستاری کارآموز در عرصه می باشد.
مواد و روش‌‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت سرشماری بر روی 87 دانشجوی پرستاری کارآموز در عرصه صورت گرفت. پژوهشگر با مراجعه به بیمارستان­ های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان پرسشنامه چهار قسمتی را که شامل اطلاعات دموگرافیک، انواع خطای دارویی در طی سه ماه، علل بروز خطا و دلایل عدم گزارش خطا بود در اختیار دانشجویان قرار داد تا آن را تکمیل نمایند. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار 16SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: خطای دارویی در 14/9% از دانشجویان رخ داده و هیچ ارتباط معنی داری با اطلاعات دموگرافیک نداشت. بیشترین وقوع خطا؛ اجرای دارو دیرتر یا زودتر از زمان تجویز (13/43±10/5)، بیشترین علل بروز؛ نقص دانش دارویی (1/27±2/43) و مهمترین فاکتور کمک کننده؛ حجم کار بالا (1/54±2/84) گزارش گردید. مهمترین دلیل عدم گزارش؛ عدم حمایت کافی از دانشجو (1/22±2/96) مطرح شد.
نتیجه‌گیری: نقص دانش دارویی و استرس منجر به وقوع خطای دارویی می شود. عدم حمایت کافی از دانشجو عاملی مهم در جلوگیری از گزارش خطا می باشد. بنابراین در راستای پیشگیری و ارتقاء ایمنی بیمار تاکید بیشتر بر اهمیت اطلاعات دارویی در آموزش پرستاری و فراهم نمودن تمهیداتی جهت حمایت از دانشجو هنگام گزارش خطا پیشنهاد می شود.