مقدمه و هدف: دفورمیتی های پا رایج ترین علت مراجعه به درمانگاه های ارتوپدیمی باشد. برخی از این دفورمیتی های اندام تحتانی درکودکان با رشد طبیعی برطرف می شود اما درصدی از این دفورمیتی ها بدون اصلاح باقی می مانند و ممکن است عوارضی در آینده ایجاد کنند، صافی کف پا و دفورمیتی والگوس شست پا از دفورمیتی های رایج و علت شایع مراجعه کودکان به درمانگاه ارتوپدی اطفال می باشد به طوری که موجب خستگی زودرس پاو درد بعد از ایستادن طولانی می شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان شیوع صافی کف پا و و الگوس شست پا در دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهر کیار در سال 90 می باشد.

مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، تست شاخص پاسچر پا بر روی 345 دانش آموز دختر مقطع ابتدایی در دامنه سنی 7 تا 11 سال در دو گروه سنی 7 تا 9 سال و 11-10 سال انجام و به ارزیابی شیوع هالوس والگوس نیز پرداخته شد.

یافته ها: در بین 345 نفر 27 نفر (7.8%) صافی کف پا داشتند. که از این 27 نفر، 12 نفر (6.6%) در گروه سنی 7 نا 9 سال و 15 نفر (9.3%) در گروه سنی 11-10 سال صافی کف پاداشتند. همچنین شیوع هالوس و الگوس (16.5%) بود به عبارتی از 345 نفر 57 نفر هالوس والگوس داشتند.

بحث و نتیجه گیری: یافته های این پژوهش ضرورت توجه بیشتر به معاینات دقیق و تشخیص زود هنگام و اقدامات درمانی به موقع دفورمیتی پا و اندام تحتانی را در کودکان یادآوری می کند. لذا آشنایی والدین و مربیان بهداشت مدارس با علایم دفمورمیتی ها و معاینات اولیه توسط آن ها جهت مراجعه به موقع به کادر پزشکی لازم به نظر می رسد.