مقدمه: اوتیسم یک ناتوانی رشدی مادام العمر است که با مشکل شدید در روابط اجتماعی، ارتباط و رفتار مشخص می شود. با توجه به مشکلات تعامل اجتماعی این کودکان و ضعف مداخلات مهارت اجتماعی در ایجاد انگیزه، در این مطالعه تاثیر روش درمانی پاسخ محور با کاربرد انگیزه بر مهارت اجتماعی کودکان اوتیستیک مورد بررسی قرار گرفته است.

روش کار: در این مداخله کار آزمایی بالینی با گروه کنترل، طبق معیار های ورود و خروج،30 فرد اوتیستیک 11_6 ساله که دو به دو از نظر سن و جنس و میانگین طول گفته همتا بودند، از کلینیک های مخصوص افراد اوتیستیک شهر همدان انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. جلسات به صورت فردی در طی 3ماه(هفته ای دو جلسه 60 دقیقه ای )برگزار شد. افراد هر دو گروه قبل و بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه مهارت های ارتباطی کودکان برای ارزیابی مهارت اجتماعی ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از SPSS نسخه 18 و آزمون های آمار توصیفی و آزمون کوواریانس انجام یافت.

یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد که طبق آزمون کوواریانس بین قبل و بعد از مداخله در دو گروه تغییرات معناداری در مهارت اجتماعی(P<0/001)در دو گروه مداخله وجود دارد.

نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان دهنده ی تاثیر روش درمانی پاسخ محور بر مهارت های اجتماعی کودکان اوتیستیک می باشد و بهتر است در مداخلات در مانی این روش درمانی نیز به کار برده شود.