سابقه و هدف: با توجه به اهمیت شناخته‌شده‌ی فعالیت بدنی در تعیین سطح سلامت افراد، به‌خصوص کودکان و نوجوانان، شناسایی عوامل پیش بینی کننده‌ی سطح فعالیت بدنی می تواند در ارائه‌ی راهکارهای مؤثر در بهبود سلامت این گروه مفید باشد. لذا، پژوهش حاضر با هدف شناسایی نقش سطح سواد بدنی ادراک‌شده با میانجی گری توانایی های شناختی در پیش بینی میزان فعالیت بدنی دختران نوجوان انجام شد.
مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه، هم‌بستگی توصیفی ۴۸۴ دختر ۱۸-۱۲ ساله، به‌روش نمونه گیری تصادفی، از بین دانش آموزان مدارس شهرستان سمنان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش‌نامه‌‌های سواد بدنی ادراک‌شده، نسخه‌ی کوتاه پرسش‌نامه‌ی فعالیت های بدنی بین المللی و پرسش‌نامه‌ی توانایی های شناختی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم‌افزارهای Amos و SPSS نسخه ی ۲۶ انجام شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل نشان داد مسیر سواد بدنی ادراک‌شده به توانایی شناختی، مسیر توانایی شناختی به فعالیت بدنی و مسیر مستقیم سواد بدنی ادراک‌شده به فعالیت بدنی از لحاظ آماری معنی دار است (۰/۰۱P<). بر اساس الگوی پیشنهادی پژوهش، اثر میانجی توانایی شناختی در رابطه بین سواد بدنی ادراک‌شده و فعالیت بدنی معنی دار است.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد افزایش سطح سواد بدنی ادراک‌شده‌ی دختران نوجوان و بالا بردن توانایی شناختی آن‌ها می تواند به افزایش سطح مشارکتشان در فعالیت های بدنی منجر شود.
