مقدمه: کم تحرکی پدیده ای است که سبب بروز بسیاری از بیماری های غیرواگیر می گردد و امروزه از معضلات بهداشتی بسیاری از کشورها است. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت فعالیت فیزیکی دانشجویان مقطع علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد بود.
روش کار: مطالعه از نوع مقطعی بود که با استفاده از روش سرشماری انجام شد. ۲۲۱ نفر از دانشجویان مقطع علوم پایه وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بین المللی فعالیت فیزیکی فرم بلند بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معناداری کمتر از ۰,۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته ها: از تعداد ۲۲۱ نفر دانشجوی شرکت کننده در مطالعه، ۳۶ نفر (۱۶,۳ درصد) پسر و ۱۸۵ نفر (۸۳.۷ درصد) دختر بودند. در مطالعه ۳۳.۵ درصد (۷۴ نفر) فعالیت فیزیکی کم، ۶۱.۵ درصد (۱۳۶نفر) فعالیت متوسط و ۵ درصد (۱۱نفر) فعالیت شدید داشتند. همچنین فعالیت فیزیکی با سطح شاخص توده بدنی (P=۰.۰۰۳)، محل سکونت (۰.۰۱۲=P) و جنسیت (۰.۰۰۱>P) ارتباط معناداری داشت.
نتیجه گیری: حدود یک سوم (۳۳,۴ درصد) از دانشجویان فعالیت فیزیکی کم داشتند و سطح فعالیت فیزیکی متوسط و شدید در دانشجویان دختر بیشتر از دانشجویان پسر بود. به نظر می رسد لازم است مداخلاتی جهت افزایش فعالیت بدنی در دانشجویان طراحی گردد تا با مشخص کردن وضعیت موجود بتوان راهکارهایی برای ارتقاء وضع موجود ارائه نمود.