جستجو در مقالات منتشر شده


۷ نتیجه برای وکیلی

حسین وکیلی مفرد،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( مجله علمی پژوهان، پاییز ۱۳۹۱ )
چکیده

رشد روزافزون صنایع ارتباطی، مخابراتی و انفورماتیکی، هر روز دنیا را با انقلابی جدید مواجه می کند. انقلاب فن آوری اطلاعات و ارتباطات در کلیه بخش های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، امنیتی کشورها تاثیراتی قابل توجه بر جای گذشته است. یکی از مهم ترین حوزه های کاربرد فن آوری اطلاعات، حوزه بهداشت و درمان می باشد. سیستم اطلاعات بیمارستانی نخستین و اساسی ترین سیستم در سیستم ارائه مراقبت بهداشتی می باشد. سیستم های اطلاعات بیمارستانی، سیستمهای کامپیوتری هستند که برای مدیریت آسان اطلاعات پزشکی و مدیریتی بیمارستان و در جهت بهبود کیفیت مراقبتهای بهداشتی طراحی شده اند. تحقیقات نشان داده است که به کارگیری سیستم های اطلاعات بیمارستانی موجب ارتقا کیفیت خدمات بهداشتی درمانی و افزایش رضایت مندی درخدمت گیرندگان گردیده است. برخی از مشکلات سیستم بهداشت ودرمان عبارتند از: پراکندگی اطلاعات بیماران و عدم دسترسی به سوابق آن ها، ضعف در همکاری بین پزشکان و کارکنان مراقبت های بهداشتی و همچنین ضعف در دسترسی به اطلاعات پزشکی موردنیاز. این مشکلات از طریق توسعه فن آوری اطلاعات و به ویژه سیستم های اطلاعات بیمارستانی (بهداشتی) قابل حل هستند. این مقاله به بررسی سیستم های اطلاعات بیمارستانی، پیاده سازی این سیستم ها و نقش آنها در توسعه خدمات پزشکی و بهداشتی پرداخته است.
محمود وکیلی، زهرا مومنی، مسعود محمدی، مسلم کوه گردی،
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( مجله علمی پژوهان، بهار ۱۳۹۵ )
چکیده

مقدمه: سوانح و حوادث یکی از معضلات بهداشت عمومی و مهمترین علل مرگ و میر کودکان در جهان و کشور ما محسوب می شود. با توجه به آسیب پذیر بودن کودکان، شناخت الگوهای سوانح می‌تواند راهبردهای مناسبی جهت پیشگیری از سوانح فراهم نماید. این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژی سوانح و حوادث در کودکان زیر ۶ سال آزاد شهر یزد انجام گرفت.

روش کار: این یک مطالعه توصیفی_تحلیلی از نوع مقطعی بود. اطلاعات مربوط به ۳۰۰ کودک زیر ۶ سال با روش نمونه گیری آسان سهمیه ای از مادران مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی آزاد شهر در پاییز ۱۳۹۰ با چک لیست از طریق مصاحبه گردآوری گردید. داده‌ها پس از کدبندی با استفاده از آزمون کای دو و با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۱ تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: میانگین سن کودکان مورد مطالعه ۳۰/۵ ماه و میانگین سن مادران ۲۶ سال بود. بر اساس یافته‌های تحقیق ۷۸/۴ درصد از کل کودکان مورد مطالعه دچار سانحه شده‌اند. صدمه بدنی ۵۰/۷ درصد، سوختگی ۱۵/۳ درصد، سقوط ۱۲ درصد، مسمومیت ۱۱ درصد، حادثه ترافیکی ۱۰/۳ درصد و غرق شدگی ۷ درصد علل سوانح در کودکان بود. فرزندان پدران کارمند و مادران و پدران با تحصیلات بالاتر، دچار تعداد حادثه کمتری شده‌ بودند که این اختلاف از لحاظ آماری معنادار بود (۰,۰۰۱>P)

نتیجه گیری: آمار سوانح در آزاد شهر در مقایسه با مطالعات مشابه انجام شده رقم بالایی است لذا توصیه می شود که با بهره گیری از اقدامات پیشگیرانه مانند آموزش والدین گامی موثر در جهت کاهش حوادث در کودکان برداشته شود.


آذر پیر دهقان، آرزو آقا کوچک، محمود وکیلی، مهدی پور رضایی،
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( مجله علمی پژوهان، پاییز ۱۳۹۵ )
چکیده

مقدمه: با توجه به روند رو به رشد مصرف قلیان به عنوان یکی از تهدید­کننده­ های جدی سلامت در افراد جامعه به­ خصوص نوجوانان است. این طرح با هدف بررسی و تعیین عوامل پیشگویی­ کننده مصرف قلیان در دانش آموزان دوره پیش ­دانشگاهی شهرستان یزد انجام گرفت.

روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی – توصیفی بود که بر روی ۷۰۴ نفر از دانش آموزان مدارس پیش­ دانشگاهی شهر یزد  در سال ۱۳۹۴انجام گردید. نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ­ای بود. اطلاعات بر اساس پرسشنامه جهانی GYTS   و پرسشنامه استاندارد عوامل خطرساز و محافظت کننده مصرف مواد، جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS نسخه  ۲۱ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

یافته­ ها: در نتایج حاصل از این مطالعه در مجموع ۲۱۹ نفر (۳۱۳۱درصد) مصرف­ کننده قلیان بودند. از میان متغیر­های جمعیت شناختی مورد بررسی، جنسیت، وضعیت تحصیلی دانش آموز، تحصیلات پدر، در آمد خانواده و میزان تمایل به مصرف  قلیان ارتباط معناداری با مصرف قلیان داشتند. در بین متغیرهای مربوط به عوامل خطرساز فردی، خانوادگی و اجتماعی، متغیرهای نگرش نادرست نوجوان، هیجان خواهی، حساسیت به اضطراب، بی نظمی محیط اجتماعی و اختلال در فضای روانی اجتماعی مدرسه، به عنوان عوامل پیشگویی­ کننده مصرف قلیان در نظر گرفته شدند.

نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد پسران دانش ­آموز بیش از دختران مصرف کننده قلیان بودند. همچنین مشخص شد عوامل فردی، خانوادگی و اجتماعی مختلفی پیشگویی­­ کننده مصرف قلیان بودند.


آرزو آقاکوچک، محمود وکیلی، الهام السادات هاشمی، مژگان مدرسی،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( مجله علمی پژوهان،بهار ۱۳۹۶ )
چکیده

مقدمه: کم­ تحرکی پدیده ­ای است که سبب بروز بسیاری از بیماری­ های غیرواگیر می ­گردد و امروزه از معضلات بهداشتی بسیاری از کشورها است. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت فعالیت فیزیکی دانشجویان مقطع علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد بود.

روش ­کار: مطالعه از نوع مقطعی بود که با استفاده از روش سرشماری انجام شد. ۲۲۱ نفر از دانشجویان مقطع علوم پایه وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بین المللی فعالیت فیزیکی فرم بلند بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS  نسخه  ۱۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معناداری کمتر از ۰,۰۵ در نظر گرفته شد.

یافته ­ها: از تعداد ۲۲۱ نفر دانشجوی شرکت کننده در مطالعه، ۳۶ نفر (۱۶,۳ درصد) پسر و ۱۸۵ نفر (۸۳.۷ درصد) دختر بودند. در مطالعه ۳۳.۵ درصد (۷۴ نفر) فعالیت فیزیکی کم، ۶۱.۵ درصد (۱۳۶نفر) فعالیت متوسط و ۵ درصد (۱۱نفر) فعالیت شدید داشتند. همچنین فعالیت فیزیکی با سطح شاخص توده بدنی (P=۰.۰۰۳)، محل سکونت (۰.۰۱۲=P) و جنسیت (۰.۰۰۱>P) ارتباط معناداری داشت.

نتیجه گیری: حدود یک ­سوم (۳۳,۴ درصد) از دانشجویان فعالیت فیزیکی کم داشتند و سطح فعالیت فیزیکی متوسط و شدید در  دانشجویان دختر بیش­تر از دانشجویان پسر بود. به نظر می­ رسد لازم است مداخلاتی جهت افزایش فعالیت بدنی در دانشجویان طراحی گردد تا با مشخص کردن وضعیت موجود بتوان راهکارهایی برای ارتقاء وضع موجود ارائه نمود.


حسین وکیلی مفرد، سمیه حسینی راد،
دوره ۱۶، شماره ۴ - ( مجله علمی پژوهان، تابستان ۱۳۹۷ )
چکیده

سابقه و هدف: یکی از رایج­ترین روش­ های ارزیابی فعالیت­ های علمی یک دانشگاه، علم سنجی ست که با استفاده از پایگاه ­های اطلاعاتی استنادی امکان پذیر است. مطالعه حاضر میزان تولیدات علمی و هم­ نویسندگی پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی همدان را بر اساس مقالات علمی نمایه شده در پایگاه استنادی Scopus مورد بررسی قرار داده است.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه حاضر از نوع پژوهش­ های علم سنجی و جامعه آماری شامل مجموع تولیدات علمی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان در نمایه استنادی Scopus در طی سال های ۲۰۱۰-۲۰۱۵ می­باشد. داده ها از طریق جستجو در پایگاه استنادی Scopus جمع آوری شده و جهت ترسیم نقشه هم ­نویسندگی داده های استخراج شده از نرم افزار CiteSpace استفاده شده است.
یافته‌ها: میزان تولیدات علمی و استنادات پژوهشگران در طی سال­ های مورد بررسی از رشد خوبی برخوردار بوده است اما مقدار شاخص h برخلاف افزایش استنادات از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست. نتایج مقدار شاخص m نشان داد آن دسته از اعضایی که به تازگی فعالیت علمی خود را شروع نموده اند به لحاظ تولیدات علمی نسبت به دیگر اعضای با سابقه فعال­ تر بوده اند. دانشکده ­های بهداشت و پزشکی در مقایسه با سایر دانشکده ها دارای بیشترین هم ­نویسندگی بوده و به طور کلی در طی سال های مورد بررسی هم ­نویسندگی رشد خوبی (میانگین ضریب همکاری = ۰/۳۹) داشته است.
نتیجه‌گیری: با توجه به مقدار پایین ضریب مشارکت ایجاد بستر لازم برای مشارکت گسترده ­تر پژوهشگران دانشگاه، ارتباط نویسندگان برجسته و کلیدی با دیگر محققین و جذب پژوهشگران جوان پیشنهاد می­ شود.

لیلا معصومی، حسین وکیلی مفرد، نسیم انصاری، راضیه بهرامیان،
دوره ۱۷، شماره ۳ - ( مجله علمی پژوهان، بهار ۱۳۹۸ )
چکیده

سابقه و هدف: آموزش مجازی با توجه به اهمیت دستاوردها و گسترش بی وقفه و کم هزینه سیستم آموزشی، یکی از مسائل مطرح در جوامع اطلاعاتی و به عنوان یک ابزار کسب دانش، به سرعت در حال توسعه و تحول است. هدف این مطالعه آگاهی از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی در خصوص اجرا و راه‌اندازی آموزش مجازی می باشد که نقش تعیین کننده در موفقیت یا شکست این نوع یادگیری خواهد داشت.
مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی بود که در سال ۹۶-۹۵ بر روی ۲۷۵ نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی همدان که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، انجام گردید. ابزار جمع آوری داده­ ها پرسشنامه ای بود که در چهار بعد به بررسی دیدگاه دانشجویان در خصوص راه اندازی و اجرای آموزش مجازی می پرداخت. همچنین داده­ ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۰ و روش ­های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، درصد فراوانی) و آمار استنباطی (ضرایب همبستگی و رگرسیون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین دیدگاه کلی دانشجویان تحصیلات تکمیلی نسبت به اجرای آموزش مجازی در دانشگاه ۰/۵۷±۳/۸۲ از ۵ بود و از میان ابعاد مورد مطالعه در خصوص بررسی دیدگاه دانشجویان، بعد محیط آموزشی مبتنی بر هدایت آموزش دهندگان بیشترین نمره ۶۱/۰±۱۱/۴ و بعد محیط آموزشی مستقل کمترین نمره ۰/۸۸±۳/۵۶ را کسب نمودند. همچنین بر اساس دیدگاه دانشجویان عواملی نظیر استقلال، راهنمایی آموزش دهندگان و آموزش چند رسانه ای مهمترین متغیرهای موثر بر دیدگاه آنان از نظر موثر بودن آموزش مجازی بود.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد دانشجویان دیدگاه مثبتی نسبت به اجرا و راه‌اندازی آموزش مجازی در دانشگاه داشتند. لذا با بسترسازی اولیه مناسب، فراهم کردن زیرساخت های آموزشی، فرهنگی، تکنولوژیکی و همچنین نظارت و بازخورد تدریجی و بازنگری روش ­ها می­توان اقدام به اجرای این نوع آموزش در دانشگاه علوم پزشکی همدان نمود.

پرستو شیرزادی، سالار فرامرزی، سمیرا وکیلی، محمد پارسا عزیزی،
دوره ۲۲، شماره ۱ - ( مجله علمی پژوهان، زمستان ۱۴۰۲ )
چکیده

سابقه و هدف: زبان یکی از مؤلفه ­های مهم رشد در کودکان است؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر تدوین بسته‌ی ارتقای مهارت ­های زبانی مبتنی بر توان­بخشی شناختی و تعیین اثربخشی آن بر عملکرد زبان بیانی کودکان دارای اختلال زبانی خاص بود.
مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر از نوع آمیخته‌ی اکتشافی بود. جامعه‌ی آماری در بخش کیفی مقالات علمی، نظر استادان دانشگاه و متخصصان بود. در بخش کیفی، داده‌های به‌دست‌آمده به روش تحلیل مضمون استقرایی تحلیل شدند و سپس، بسته‌ی مداخلاتی در ۱۲ جلسه تدوین و روایی محتوایی آن تأیید شد. بخش کمی پژوهش یک کارآزمایی بالینی بود و جامعه‌ی آماری آن شامل تمامی کودکان ۵ تا ۷ساله‌ی دارای اختلال زبانی خاص مراجعه­ کننده به کلینیک ­های خصوصی گفتاردرمانی شهر بروجرد بود که از این میان، ۳۰ کودک با میانگین سنی ۰/۹۲±۶/۳۱ به روش نمونه­ گیری هدفمند انتخاب و به­ طور تصادفی، در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر عبارت بودند از: نسخه‌ی چهارم مقیاس هوشی وکسلر کودکان، مصاحبه‌ی بالینی نیمه ­ساختاریافته و آزمون رشد زبان نیوکامر و هامیل. در نهایت، داده ­ها با استفاده از نرم ­افزار SPSS-۲۴ با روش‏ تحلیل واریانس مکرر تحلیل شدند.
یافته‌ها: بر اساس نتایج به ­دست‌آمده، بین میانگین نمرات زبان بیانی در مراحل پیش­ آزمون، پس ­آزمون و پیگیری تفاوت معنادار وجود داشت (۰/۰۱P <).
نتیجه‌گیری: در مجموع، می ­توان گفت که بسته‌ی ارتقای مهارت­ های زبانی مبتنی بر توان­ بخشی شناختی بر بهبود زبان بیانی کودکان با اختلال زبانی خاص مؤثر است و لذا، از این بسته می­ توان برای بهبود زبان بیانی کودکان با اختلال زبانی خاص استفاده کرد.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی پژوهان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Pajouhan Scientific Journal

Designed & Developed by : Yektaweb