علی کاوسی، زهرا علیزاه مهدی محله، زینب رضاپور، علی موحدی، وحید معینی قمچینی، غلامرضا محمدی،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( ۸-۱۳۹۶ )
چکیده
سابقه و هدف: در جهان کنونی هر فرد در زندگی روزمره به شکلی استرس را تجربه میکند. زندگی دانشجویی بر حسب این که موقعیت تاز ای به حساب میآید، میتواند زمینه ساز انواع استرسها برای دانشجویان باشد. مقابله غیر مؤثر باعث استرس بیشتر، عدم سازگاری و بروز اختلالات و مشکلات روانی می‌گردد. لذا این پژوهش با هدف تعیین سطح استرس و شیوههای مقابله با آن در دانشجویان دانشکده علوم پزشکی نیشابور انجام شد.
مواد و روش ها: دراین پژوهش توصیفی- تحلیلی، تعداد ۱۷۸ دانشجوی واجد شرایط دانشکده علوم پزشکی نیشابور (۱۳۹۵) با روش نمونهگیری طبقهای وارد پژوهش شدند. ابزار گردآوری اطلاعات یک پرسشنامه سه بخشی، شامل اطلاعات فردی اجتماعی (۱۵سوال)، سنجش میزان استرس با DASS-۲۱ (۲۱سوال) و شیوههای مقابله با استرس لازاروس (۶۶سوال) بود. دادهها با نرم افزار ۲۴SPSS و با استفاده از آزمونهای فیشر، تیتست و تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد، ۱۳۹ نفر از دانشجویان دارای استرس غیرطبیعی بودند. بیشترین منابع استرس زا برای دانشجویان، به ترتیب عملکرد اساتید دروس تئوری (۴۴ درصد) و عملکرد اساتید دروس بالینی (۴۲ درصد) بود. همچنین نتایج نشان داد که شایعترین شیوه مقابله با استرس در بین دانشجویان، سبک هیجان محور بود (۹/۹۸±۳۳/۰۰). آزمون آماری تیتست بین تاهل با سبک هیجان مدار ارتباط معناداری را نشان داد (۰/۰۵P<). همچنین آزمون آماری فیشر بین میزان استرس با رشته تحصیلی و معدل دانشجویان ارتباط معناداری را نشان داد (۰/۰۵P<).
نتیجه گیری: روش غالب دانشجویان در مقابله با استرس، سبک هیجان محور بوده است. با توجه به اینکه سلامت دانشجویان علوم پزشکی به جهت کار در محیط بالین و نقش عمده آنان در مواجهه با بیماران از اهمیت زیادی برخوردار است، برنامه ریزی در جهت آموزش شیوههای مقابله مناسب و ترغیب همه دانشجویان جهت استفاده از شیوه مناسب مواجهه با موقعیت های استرس زا سودمند باشد.
.
