مجله علمی پژوهان، پاییز، در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
علی رضایی1 
، حمیدرضا آقامحمدیان شعرباف*2 ، محمدجواد اصغری ابراهیم‌آباد1 ، سید کاظم رسوب زاده طباطبایی1
، حمیدرضا آقامحمدیان شعرباف*2 ، محمدجواد اصغری ابراهیم‌آباد1 ، سید کاظم رسوب زاده طباطبایی1
1- گروه روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- گروه روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ،aghamohammadian@um.ac.ir
2- گروه روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ،
چکیده: (318 مشاهده)
سابقه و هدف: برخی انسان‌ها به رفتارهای خودتخریب‌گرایانه، صدمه و آسیب زدن به سلامت جسم و روانشان که لطمه‌های جبران‌ناپذیری وارد می‌سازد، اقدام می‌کنند. هدف این تحقیق بررسی الگوهای رفتار خودتخریبگری وتدوین بسته آموزشی جهت کاهش و اصلاح رفتارهای خودتخریبگری در دانشجویان افغانستان است.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر جزء پژوهش‌های ترکیبی کیفی و کمّی است. در مرحله کیفی از (۱) مصاحبه بالینی با دانشجویان، (۲) مصاحبه بالینی با متخصّصان و (۳) تدوین مداخله و تعیین شاخصه‌های روایی استفاده شد. سپس الگوی غالب رفتارهای خودتخریبگری در دانشجویان افغانستان تعیین و نوع مداخله مشخص شد. در مرحله کمّی از روش شبه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون به همراه گروه کنترل همراه با تدوین بسته آموزشی به‌منظور بررسی اثربخشی و مداخله آن استفاده شد. دانشجویان دانشگاه هرات به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسش‌نامه سنجش رفتارهای خودتخریبی را پُر کردند. مقدار ضریب آلفای کرانباخ برابر ۸۳۶% است. در بخش آماری از روش تجزیه‌وتحلیل واریانس و کوواریانس استفاده شد.
نتیجه‌گیری: بسته آموزشی تهیه‌شده براساس نظرات متخصّصان روانشناسی که مبتنی‌بر رویکردهای مختلف درمانی (درمان رفتاری، شناختی رفتاری، طرح‌واره‌درمانی، اکت، مراجع‌محور) است، باعث اثربخشی این درمان بوده و سبب کاهش و اصلاح رفتار در دانشجویان شده است.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر جزء پژوهش‌های ترکیبی کیفی و کمّی است. در مرحله کیفی از (۱) مصاحبه بالینی با دانشجویان، (۲) مصاحبه بالینی با متخصّصان و (۳) تدوین مداخله و تعیین شاخصه‌های روایی استفاده شد. سپس الگوی غالب رفتارهای خودتخریبگری در دانشجویان افغانستان تعیین و نوع مداخله مشخص شد. در مرحله کمّی از روش شبه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون به همراه گروه کنترل همراه با تدوین بسته آموزشی به‌منظور بررسی اثربخشی و مداخله آن استفاده شد. دانشجویان دانشگاه هرات به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسش‌نامه سنجش رفتارهای خودتخریبی را پُر کردند. مقدار ضریب آلفای کرانباخ برابر ۸۳۶% است. در بخش آماری از روش تجزیه‌وتحلیل واریانس و کوواریانس استفاده شد.
نتیجه‌گیری: بسته آموزشی تهیه‌شده براساس نظرات متخصّصان روانشناسی که مبتنی‌بر رویکردهای مختلف درمانی (درمان رفتاری، شناختی رفتاری، طرح‌واره‌درمانی، اکت، مراجع‌محور) است، باعث اثربخشی این درمان بوده و سبب کاهش و اصلاح رفتار در دانشجویان شده است.
واژه‌های کلیدی: رفتار خودتخریبگری، دانشجویان افغانستانی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380090
شماره تماس ناشر: 08138382022
ایمیل: psj@umsha.ac.ir
