مقدمه: فرسودگی شغلی سندرمی است که شامل خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و کاهش احساس کفایت شخصی بوده و یکی از علل مهم کاهش عملکرد شغلی است. این سندرم در مشاغلی که در برخورد مستقیم با مردم هستند بیشتر از سایر حرفه ها ممکن است مشاهده شود. این پژوهش به منظور بررسی ابعاد مختلف فرسودگی شغلی در کارکنان مراکز بهداشتی درمانی شهر ستان همدان انجام گرفته است.
روش کار: مطالعه توصیفی _تحلیلی به صورت سر شماری، روی 278 نفر از پرسنل شاغل در مراکز بهداشتی درمانی همدان با استفاده از پرسشنامههای جمعیت شناختی و فرسودگی شغلی مازلاک مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: در این مطالعه، میانگین نمره خستگی هیجانی 21.44، مسخ شخصیت 4.71 و کفایت شخصی 32.17 بود. میزان خستگی هیجانی با مسخ شخصیت و میزان کفایت شخصی با خستگی هیجانی رابطه معنی داری داشت (0.001˂p). فرسودگی شغلی با ویژگیهای دموگرافیک شامل سن، جنس، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات، رشته تحصیلی، سابقه کاری، وضعیت مسکن، وضعیت استخدامی و میزان درآمد رابطه معناداری نداشت ( P>0.05).
نتیجه گیری: با توجه به فراوانی بالای فرسودگی شغلی (55.7 درصد) در بین پرسنل و با توجه به تاثیر فرسودگی شغلی در عملکرد شغلی، خانوادگی و فردی و نیز اثر آن بر غیبت از کار و بازنشستگی زود هنگام، کاهش عوامل تنشزا و افزایش رضایت کاری، از طریق بهبود شرایط محیط کار در مراکز بهداشتی درمانی می بایست مورد توجه و همت بیشتر مسئولان قرار گیرد.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
علوم بهداشتی دریافت: 1392/9/30 | پذیرش: 1393/2/14 | انتشار: 1394/1/21