Ethics code: IR.BMSU.BAQ.REC.1403.198
Soleimani Z, Soleimani A, Ghalandarpoor-Attar S N, Ghalandarpoor-Attar S M, Eamaeilzadeh M. Duration of Breastfeeding and Associated Maternal Factors in Women Attending Baqiyatallah Hospital, Tehran, Iran. Pajouhan Sci J 2025; 23 (2)
URL:
http://psj.umsha.ac.ir/article-1-1174-fa.html
سلیمانی زهرا، سلیمانی اعظم، قلندرپور عطار سیده نوشین، قلندرپور عطار سیده مژگان، اسماعیل زاده محمد. طول مدت شیردهی و عوامل مادری موثر بر آن در زنان مراجعهکننده به بیمارستان بقیهالله (عج) در شهر تهران. مجله علمی پژوهان. 1404; 23 (2)
URL: http://psj.umsha.ac.ir/article-1-1174-fa.html
1- گروه زنان، دانشکده پزشکی، بیمارستان بقیهالله (عج)، دانشگاه علوم پزشکی بقیهالله (عج)، تهران، ایران و مرکز تحقیقات اورولوژی و نفرولوژی، دانشگاه علوم پزشکی بقیهالله، تهران، ایران
2- گروه قلب، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات بازتوانی قلب، پژوهشکده قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، تهران، ایران
3- گروه زنان، دانشکده پزشکی، بیمارستان بقیهالله (عج)، دانشگاه علوم پزشکی بقیهالله (عج)، تهران، ایران
4- گروه زنان، دانشکده پزشکی، بیمارستان بهارلو، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
5- دانشکده پزشکی، گروه طب اورژانس، دانشگاه علوم پزشکی بقیهالله (عج)، تهران، ایران ، mohammad77e@gmail.com
چکیده: (64 مشاهده)
سابقه و هدف: شناسایی عوامل مؤثر بر طول مدت شیردهی میتواند در طراحی مداخلات مؤثر برای افزایش این مدت نقش کلیدی داشته باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین میانگین طول مدت شیردهی و عوامل مرتبط با آن در زنان مراجعهکننده به بیمارستان بقیهالله (عج) طراحی شد.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۴۹۹ نفر از زنان مراجعهکننده به کلینیک بیمارستان بقیهالله در سال ۱۴۰۲ انجام شد. نمونهگیری به روش تصادفی ساده صورت گرفت و زنانی که حداقل یک فرزند داشتند، در این مطالعه شرکت کردند. دادهها از طریق چکلیست محقق ساخته و جمعآوری شد. برای بررسی ارتباط بین متغیرها با طول مدت شیردهی، از آزمونهای آماری تی مستقل، تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA) و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.
یافتهها: ادر مطالعه حاضر، میانگین سنی شرکتکنندگان ۷/۸±۳۴/۶ سال و میانگین طول مدت شیردهی ۸/۶±۱۲/۹ ماه بود. از مجموع شرکتکنندگان، ۲/۵% اصلاً شیردهی نداشتند و ۲۶/۲% حداقل ۲۴ ماه شیردهی داشتند. شایعترین دلایل قطع شیردهی، شامل؛ کمبود شیر مادر (۳۸/۳%)، بارداری ناخواسته (۲۲/۲%)، عدم حمایت و تشویق همسر (۲۲%) و احساس تغذیه ناکافی مادر (۲۱/۸%) بود. نوع زایمان، بعد خانوار، وضعیت اقتصادی-اجتماعی و سطح تحصیلات نیز به طور معناداری با طول مدت شیردهی در ارتباط بودند (۰/۰۵>P).
نتیجهگیری: این یافتهها اهمیت توجه به شرایط فردی و اجتماعی مادران را در برنامهریزیهای بهداشتی و حمایتی برجسته میسازد و نشان میدهد که برای افزایش مدت زمان شیردهی، توجه به عواملی مانند آموزش و حمایت اجتماعی مادران، بهبود وضعیت اقتصادی و تشویق به زایمان طبیعی ضروری است.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
علوم بهداشتی دریافت: 1403/11/28 | پذیرش: 1404/2/24 | انتشار: 1404/3/31