مقدمه: کم تحرکی پدیده ای است که سبب بروز بسیاری از بیماری های غیرواگیر می گردد و امروزه از معضلات بهداشتی بسیاری از کشورها است. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت فعالیت فیزیکی دانشجویان مقطع علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد بود.
روش کار: مطالعه از نوع مقطعی بود که با استفاده از روش سرشماری انجام شد. 221 نفر از دانشجویان مقطع علوم پایه وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بین المللی فعالیت فیزیکی فرم بلند بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معناداری کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: از تعداد 221 نفر دانشجوی شرکت کننده در مطالعه، 36 نفر (16.3 درصد) پسر و 185 نفر (83.7 درصد) دختر بودند. در مطالعه 33.5 درصد (74 نفر) فعالیت فیزیکی کم، 61.5 درصد (136نفر) فعالیت متوسط و 5 درصد (11نفر) فعالیت شدید داشتند. همچنین فعالیت فیزیکی با سطح شاخص توده بدنی (P=0.003)، محل سکونت (0.012=P) و جنسیت (0.001>P) ارتباط معناداری داشت.
نتیجه گیری: حدود یک سوم (33.4 درصد) از دانشجویان فعالیت فیزیکی کم داشتند و سطح فعالیت فیزیکی متوسط و شدید در دانشجویان دختر بیشتر از دانشجویان پسر بود. به نظر می رسد لازم است مداخلاتی جهت افزایش فعالیت بدنی در دانشجویان طراحی گردد تا با مشخص کردن وضعیت موجود بتوان راهکارهایی برای ارتقاء وضع موجود ارائه نمود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |