مقدمه: آلودگی آب با ترکیبات نفتی یکی از مهمترین معضلات زیست محیطی در کشورهای نفت خیز محسوب می گردد، زیرا می تواند تاثیرات نامطلوبی بر سلامت انسان و محیط زیست بر جای بگذارد. استفاده از روش های بهینه و کارآمد برای تصفیه پساب های حاوی مواد نفتی کاملا ضروری می باشد. از این رو پژوهش حاضر به عنوان نخستین مطالعه ی مدون، استفاده از روش انعقاد الکتریکی به منظور تصفیه ی پساب های نفتی را مورد بررسی قرار داد.
روش کار: ابتدا طی سی روز از پساب حوضچه نفتی خارگ نمونه برداری شد. سپس مقدار کل هیدروکربن های نفتی (TPHs) در نمونه ها، قبل و بعد از تصفیه با روش انعقاد الکتریکی با یکدیگر مقایسه شدند. همچنین مقادیر بهینه پارامترهای تاثیر گذار شامل pH، دانسیته جریان، زمان واکنش و هوادهی، جنس الکترود، اثر زمان ماند هیدرولیکی در راکتور جریان مداوم و فاصله الکترودها گزارش شدند.
یافته ها: بیشترین راندمان برای حذف TPHS با فرایند انعقاد الکتریکی به اندازه ی ۹۴% بود که در شرایط استفاده از الکترودهای آهن– آهن، زمان واکنش ۳۰ دقیقه و با حضور هوادهی، فاصله ۱/۵ سانتی متری الکترودها و با دانسیته جریان ۲۰ میلی آمپر بر سانتی متر مربع به دست آمد.
نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که فرایند انعقاد الکتریکی می تواند به عنوان یک روش مناسب برای تصفیه ی پساب های نفتی مورد استفاده قرار گیرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |