مقدمه و هدف: مواجهه با خشونت در محیط کار به عنوان عامل خطری تهدیدکننده برای سلامتی کارکنان محسوب می شود. کارکنان مراکز بهداشتی- درمانی به ویژه پرستاران بیشتر از سایر کارکنان در معرض خطر تهدید، خشونت فیزیکی و کلامی قرار می گیرند. لذا هدف از این مطالعه بررسی علل و راهکارهای خشونت در محیط کار پرستاران شاغل در اورژانس بیمارستانهای منتخب آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهر همدان می باشد.

روش کار: در این مطالعه کلیه پرستاران شاغل در اورژانس بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی همدان (52نفر) در سال 1391 مورد مطالعه قرار گرفتند .ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد شده مربوط به خشونت محل کار در واحدهای سلامت، مشتمل بر 4 بخش (اطلاعات جمعیت شناختی، تهدید، خشونت فیزیکی و کلامی) بود که توسط پرستاران تکمیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمونهای آماری توصیفی و تحلیلی در نرم افزار SPSS v.16 استفاده شد.

نتایج: 96% پرستاران در طول دوره کاری خود مورد خشونت قرار گرفته بودند. خشونت علیه پرستاران مرد بیشتر از پرستاران زن بوده است. همچنین بیشترین عامل خشونت علیه پرستاران، خشونت کلامی بوده و بیشترین علت و عامل محرک بروز خشونت شلوغی و ازدحام در ایستگاه پرستاری بوده است.

نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد در این مطالعه میزان خشونت علیه پرستاران بالا بوده و بیشترین میزان خشونت علیه پرستاران، خشونت کلامی بوده است. لذا جهت به حداقل رساندن خشونت در محیط بیمارستان بایستی از سوی مسئولان امر، راهبردهای پیشگرانه مناسب، اجرای مدیریت صحیح، اقدامات محافظت کننده مناسب و آموزش همگانی در نظر گرفته شود.