Yousefi Moridani M, Fallahian H, Mikaeili N. The Role of Self-criticism and Shyness in Predicting Social Appearance Anxiety of Female Students. Pajouhan Sci J 2020; 18 (4) :54-60
URL:
http://psj.umsha.ac.ir/article-1-584-fa.html
1- کارشناس ارشد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
2- مربی، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند، تبریز، ایران ، h.fallahian.iau@gmail.com
3- استاد، گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (5714 مشاهده)
سابقه و هدف: اضطراب ظاهر اجتماعی اشاره به اضطراب اجتماعی به خصوص ظاهر کلی، از جمله شکل بدن و ترس از ارزیابی منفی شدن توسط دیگران است. هدف این پژوهش تعیین نقش خود انتقادی و کمرویی در پیش بینی اضطراب ظاهر اجتماعی دانش آموزان دختر شهر رشت بود.
مواد و روشها: پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی و جامعه آماری تحقیق شامل همه دانش آموزان دختر شهر رشت بود. تعداد 120 نفر با استفاده از این روش انتخاب شدند و سپس با پرسشنامه خودانتقادی لویز، پرسشنامه اضطراب ظاهر اجتماعی و پرسشنامه کمرویی چیک-بریگز مورد آزمون قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین اضطراب ظاهر اجتماعی و مولفه ی خودانتقادی درونی شده (0/01>P ؛ 0/30r=)، و با اضطراب ظاهر اجتماعی و مولفه ی خودانتقادی مقایسه ای (0/01>P ؛ 0/19r=) و با کل مقیاس خودانتقادی ( 01/0>P ؛ 32/0r= )، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین متغیرهای کمرویی با هیچ کدام از متغیرهای اضطراب ظاهر اجتماعی رابطهای معنادار دیده نشد. 15 درصد از کل واریانس اضطراب ظاهر اجتماعی به وسیله خودانتقادی و مولفه های آن تبیین می شود. همچنین 3 درصد از کل واریانس اضطراب ظاهر اجتماعی به وسیله مولفه های کمرویی تبیین می شود.
نتیجهگیری: با توجه به اینکه متغیر اضطراب ظاهر اجتماعی تا کنون در ایران با هیچ متغیر دیگری کار نشده بود لذا پژوهش حاضر از پیشینه کمی برخوردار بود. پیشنهاد می شود در پژوهش های آتی این سازه مهم روانشناسی با دیگر مولفه های روانی مورد مطالعه قرار گیرد.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی و روانپزشکی دریافت: 1399/1/19 | پذیرش: 1399/3/3 | انتشار: 1399/3/25