دوره 20، شماره 2 - ( مجله علمی پژوهان، بهار 1401 )
جلد 20 شماره 2 صفحات 119-112 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.NAJAFABAD.REC.1398.075
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Viyani F, Zamani S, Zamani N. Comparison of the Effectiveness of Impulse Control Training and Dialectical Behavior Therapy on Impulsivity in Adolescent Girls. Pajouhan Sci J 2022; 20 (2) :112-119
URL: http://psj.umsha.ac.ir/article-1-750-fa.html
URL: http://psj.umsha.ac.ir/article-1-750-fa.html
ویانی فاطمه، زمانی سعید، زمانی نرگس. مقایسه‌ی اثربخشی آموزش کنترل تکانه و رفتاردرمانی دیالکتیک بر تکانشگری دختران نوجوان. مجله علمی پژوهان. 1401; 20 (2) :112-119
فاطمه ویانی1 
، سعید زمانی*2 ، نرگس زمانی3
، سعید زمانی*2 ، نرگس زمانی3
1- گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور کبودراهنگ، همدان، ایران
2- گروه روانشناسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
3- گروه روانشناسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
2- گروه روانشناسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
3- گروه روانشناسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
چکیده: (2468 مشاهده)
سابقه و هدف: هدف پژوهش، تعیین میزان اثربخشی آموزش کنترل تکانه و رفتاردرمانی دیالکتیک بر تکانشگری بی‌برنامگی، حرکتی و شناختی دختران نوجوان مبتلا به اختلال نامنظم خلقی اخلال‌گرانه بود.
مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر، نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و یک گروه شاهد می‌باشد. جامعه‌ی آماری شامل دختران مبتلا به اختلال نامنظم خلقی اخلال‌گرانه بود که بعد از تشخیص اختلال با روش نمونه‌گیری در دسترس در هر گروه، ۷ مراجعه‌کننده قرار داده شد. ابزار اندازه‌گیری شامل مصاحبه‌ی بالینی بر اساس DSM-۵ و مقیاس تکانشگری بارت (BIS-۱۱) بود. در حالی که در این مدت گروه شاهد هیچ مداخله‌ای را دریافت نکردند. نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین میانگین‌های نمرات خرده مقیاس‌های تکانشگری گروه آزمایشی، کنترل تکانه و رفتاردرمانی دیالکتیکی با گروه شاهد، تفاوت معنی‌داری وجود دارد (۰/۰۰۱ > P)، بین میانگین‌های نمرات خرده مقیاس‌های تکانشگری گروه آزمایشی کنترل تکانه و رفتاردرمانی دیالکتیکی، تفاوت معنی‌داری وجود دارد (۰/۰۰۱ > P).
نتیجه‌گیری: در حوزه‌ی درمان و زمینه‌ی کار با افرادی که در حالت بحران و تکانشگری به سر می‌برند، کنترل تکانه و رفتاردرمانی دیالکتیکی با توجه به ماهیت آن، بسیار کارآ و نویدبخش به نظر می‌رسد.
مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر، نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و یک گروه شاهد می‌باشد. جامعه‌ی آماری شامل دختران مبتلا به اختلال نامنظم خلقی اخلال‌گرانه بود که بعد از تشخیص اختلال با روش نمونه‌گیری در دسترس در هر گروه، ۷ مراجعه‌کننده قرار داده شد. ابزار اندازه‌گیری شامل مصاحبه‌ی بالینی بر اساس DSM-۵ و مقیاس تکانشگری بارت (BIS-۱۱) بود. در حالی که در این مدت گروه شاهد هیچ مداخله‌ای را دریافت نکردند. نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین میانگین‌های نمرات خرده مقیاس‌های تکانشگری گروه آزمایشی، کنترل تکانه و رفتاردرمانی دیالکتیکی با گروه شاهد، تفاوت معنی‌داری وجود دارد (۰/۰۰۱ > P)، بین میانگین‌های نمرات خرده مقیاس‌های تکانشگری گروه آزمایشی کنترل تکانه و رفتاردرمانی دیالکتیکی، تفاوت معنی‌داری وجود دارد (۰/۰۰۱ > P).
نتیجه‌گیری: در حوزه‌ی درمان و زمینه‌ی کار با افرادی که در حالت بحران و تکانشگری به سر می‌برند، کنترل تکانه و رفتاردرمانی دیالکتیکی با توجه به ماهیت آن، بسیار کارآ و نویدبخش به نظر می‌رسد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی و روانپزشکی
دریافت: 1400/4/21 | پذیرش: 1400/5/5 | انتشار: 1401/3/10
دریافت: 1400/4/21 | پذیرش: 1400/5/5 | انتشار: 1401/3/10
فهرست منابع
1. American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders (Dsm-5). 5th ed. Washington, DC: APA; 2013. [DOI:10.1176/appi.books.9780890425596]
2. Sadock BJ, Sadock VA, Ruiz R. Kaplan and Sadock's comprehensive textbook of psychiatry. 10th ed. Philadelphia, PA: Lippincott Williams and Wilkins; 2017.
3. American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders and statistical manual of mental disorders (DSM^IV). 4th ed. Washington, DC: APA; 2000.
4. Ganji M. Abnormal psychology based on DSM-5. Tehran, Iran: Savalane Pub; 2013. [Persian].
5. Kring AM, Johnson SL, Davison GC, Neale JM. Abnormal psychology, 12th ed. New Jersey, US: John Wiley and Sons; 2021.
6. Whitbourne SK, Halgin R. Abnormal psychology: Clinical perspective on psychological disorders. 7th ed. New York, NY: McGraw-Hill Humanities; 2019.
7. Sperry L. Cognitive behavior therapy of DSM-IV disorder. London, UK: Routledge; 2016. [DOI:10.4324/9780203764084]
8. Goldstein S, Goldstein M. Managing attention deficit hyperactivity disorder in children: A Guide for practitioner. 2nd ed. New York, NY: Wiley; 1998.
9. Poushaneha K, Ghobari Bonab B, Hasanzadeh Namin F. Effect of training impulse control on increase attention of children with attention-deficit/hyperactivity disorder. Procedia Soc Behav Sci. 2020;5:983-7. [DOI:10.1016/j.sbspro.2010.07.222]
10. Nijmei JS, Minderaa RB, Buitelaar JK, Mulligan A, Hartman CA, Hoekstra PJ. Attention-deficit/hyperactivity disorder and social dysfunctioning. Clin Psychol Rev. 2018;28(4):692-708. [DOI:10.1016/j.cpr.2007.10.003] [PMID]
11. Ramsay JR, Rostain AL. Psychosocial treatments for attention-deficit /hyperactivity disorder in adults: Current education and future direction. Prof Psychol Res Pr. 2017;38(4):338-46. [DOI:10.1037/0735-7028.38.4.338]
12. Biderman G, Mounteauxm M, Mick E. Young adult outcome of attention deficit /hyperactivity disorder: Finding in non referred subjects. Psychological Medicine. 2006; 36(2):167-79. [DOI: 10.1017/S0033291705006410] [DOI:10.1017/S0033291705006410] [PMID]
13. Newman JP, Widom CS, Nathan S. Passive avoidance in syndromes of disinhibition: Psychopathy and extraversion. J Pers Soc Psychol. 1985;48(9):1316-27. [DOI:10.1037/0022-3514.48.5.1316] [PMID]
14. Moeller FG, Barratt ES, Dougherty DM, Schmitz JM, Swann AC. Psychiatric aspects impulsivity. Am J Psychiatry. 2020;158(11):1783-93. [DOI:10.1176/appi.ajp.158.11.1783] [PMID]
15. Linehan M. Cognitive-behavior treatment of borderline personality disorder. 1st ed. New York, NY: The Guilford Press; 1993(A).
16. Soler J, Pascual JC, Tiana T, Cebrià A, Barrachina J, Campins MJ, et al. Dialectical behavior therapy skills training compared to standard group therapy in borderline personality disorder. Behav Res Ther. 2009;47:353-8. [DOI:10.1016/j.brat.2009.01.013] [PMID]
17. Lynch TR, Cheavens JS, Cukrowicz KC, Thorp SR, Bronner L, Beyer J. Treatment of older adults with co-morbid personality disorder and depression: A dialectical behavior therapy approach. Int J Geriatr Psychiatry. 2017;22(2):131-43. [DOI:10.1002/gps.1703] [PMID]
18. Linehan M, Dimeff L, Rizvi SL, Brown M. Dialectical behavior therapy for substance abuse: A pilot application to methamphetamine dependent woman with borderline personality disorder. Cogn Behav Pract. 2017;7(4):457-68. [DOI:10.1016/S1077-7229(00)80057-7]
19. Barratt ES, Stanford MS, Kent TA, Felthous A. Neuropsychological and cognitive psychophysiology substrates of impulsive aggression. Biol Psychiatry. 1997;41(10):1045-61. [DOI:10.1016/S0006-3223(96)00175-8] [PMID]
20. Ekhtiari H, Rezvanfard M, Mokri A. Impulsivity and its different assessment tools: A review of view points and conducted researches. IJPCP. 2018;14(3):247-57. [Persian].
21. Zamani N, Habibi M, Darvishi M. To compare the effectiveness dialectical behavior therapy and cognitive-behavioral group therapy in reducing depression in mothers of children with disabilities. J Arak Uni Med Sci. 2015;18(1):32-42. [Persian].
22. Zamani N, Farhadi M, Jamilian HR, Habibi M. Effectiveness of group dialectical behavior therapy (based on core distress tolerance and emotion regulation components) on expulsive anger and impulsive behaviors. J Arak Uni Med Sci. 2015;17(11):53-61. [Persian].
23. Mckay M, Wood J, Brantley JC. The Dialectical Behavior therapy skills workbook: Practical DBT exercises for learning mindfulness, interpersonal effectiveness, emotion regulation & ... (A new harbinger self-help workbook). 1st ed. California, CA: New Harbinger Publications; 2007.
24. Zamani N, Ahmadi V, Ataie Moghanloo V, Mirshekar S. Comparing the effectiveness of two therapeutic methods of dialectical behavior therapy and cognitive behavior therapy on the improvement of impulsive behavior in the patients suffering from major depressive disorder (MDD) showing a tendency to suicide. J Ilam Univ Med Sci. 2014;22(5):45-54. [Persian].
25. Soler J, Pascual JC, Tiana T, Cebrià A, Barrachina J, Campins MJ, et al. Dialectical behavior therapy skills training compared to standard group therapy in borderline personality disorder: A 3-month randomized controlled clinic trial. Behav Res Ther. 2009;47(5):353-8. [DOI:10.1016/j.brat.2009.01.013] [PMID]
26. McQuillan A, Nicastro R, Guenot F, Girard M, Lisser C, Ferrero F. Intensive dialectical behavior therapy for outpatients with borderline personality disorder who are in crisis. Psychiatr Serv. 2005;56(2):193-7. [DOI:10.1176/appi.ps.56.2.193] [PMID]
27. Miller AL, Rathus JH, Linehan MM. Dialectical behavior therapy with suicidal adolescents. New York, NY: Guilford Publications; 2007. pp: 38-95.
28. van den Bosch LMC, Verhuel R, Schippers GM, den Brink W. Dialectical behavior therapy of borderline patient with and without substance use problems Implementation and long-term effects. Addict Behav. 2002;27(6):911-23. [DOI:10.1016/S0306-4603(02)00293-9] [PMID]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380090
شماره تماس ناشر: 08138382022
ایمیل: psj@umsha.ac.ir
