دوره 15، شماره 4 - ( مجله علمی پژوهان،تابستان 1396 )                   جلد 15 شماره 4 صفحات 49-42 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
2- دانشیار گروه روان شناسی بالینی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران. ، soodabeh_bassak@yahoo.com
3- استادیار رادیوتراپی و انکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
چکیده:   (8258 مشاهده)
مقدمه: درﻣﺎن ﭘﺬﻳﺮش و ﺗﻌﻬﺪ، ﻳﻜﻲ از درﻣﺎن­ﻫﺎی موج ﺳﻮم در زﻣﻴﻨﻪ درﻣﺎن اﺧﺘﻼﻻت ﺧﻠﻘﻲ اﺳﺖ. ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، بررسی تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و اضطراب زنان مبتلا به سرطان پستان شهر اهواز ﺑﻮد.
روش کار: اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، نیمه تجربی از ﻧﻮع ﭘﻴﺶ آزﻣﻮن- ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﻛﻨﺘﺮل ﺑﻮد، ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﻴﺮی در دﺳﺘﺮس از میان زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌کننده به بخش کلینیکال انکولوژی بیمارستان گلستان اهواز که شیمی درمانی آن‌ها به اتمام رسیده بود؛ در سال ۱۳۹۴ اﻧﺘﺨﺎب و به ﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﻲ، ﺑﻪ دو ﮔﺮوه ۱۵ نفری ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻧﺪ. ﮔﺮوه آزﻣﺎﻳﺶ ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ﮔﺮوﻫﻲ ﭘﺬﻳﺮش و ﺗﻌﻬﺪ ﻗﺮار ﮔﺮفتند. ﮔﺮوه ﻛﻨﺘﺮل، ﻫﻴﭻﮔﻮﻧﻪ درﻣﺎﻧﻲ درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻜﺮد. در پایان داده­ های به­ دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: ﻧﺘﺎﻳﺞ ارزیابی‌های پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری نشان داد که میانگین نمرات افسردگی به ترتیب (19/27، 16/13، 15/53) و میانگین نمرات اضطراب به ترتیب (35/20، 29/20، 28/13)، در گروه مداخله به صورت معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش‌ یافته بود و اﻳﻦ ﻛﺎﻫﺶ به صورت معناداری در ﻣﺪت پیگیری دو ﻣﺎهه ادامه داشت. همچنین نتایج تحلیل واریانس مکرر برای متغیر افسردگی و اضطراب 0/05>P را نشان داد. بنابراین درمان گروهی پذیرش و تعهد برکاهش افسردگی و اضطراب زنان مبتلا به سرطان پستان مؤثر بود.
 نتیجه‌گیری: ﻧﺘﺎﻳﺞ، بر اﻫﻤﻴﺖ ﻛﺎرﺑﺮد اﻳﻦ ﻣﺪاﺧﻼت در اﻓﺴﺮدﮔﻲ و اﺿﻄﺮاب اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎری سرطان پستان و اراﺋﻪ‌ اﻓﻖﻫﺎی ﺟﺪﻳﺪ در ﻣﺪاﺧﻼت ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ به شیوه روان‌شناختی اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺄﻛﻴﺪ دارد.

 
متن کامل [PDF 471 kb]   (2458 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی و روانپزشکی
دریافت: 1395/5/16 | پذیرش: 1395/10/25 | انتشار: 1396/6/12

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.