مقدمه: عود یا بازگشت به شرایط قبل از درمان یکی از مهم­ترین چالش­­­های برنامه درمان اعتیاد محسوب می شود. شناخت زمان عود در بیماران فرصت مناسبی را جهت اجرای مداخلات عود فراهم می آورد. هدف مطالعه حاضر شناسایی سبک­­­­­­­­های زمانی عود در میان بیماران وابسته به سوء مصرف مواد مخدر و محرک­ها بود.

روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی بود که در آن از بین کلیه بیماران مبتلا به سوء مصرف مواد مراجعه­کننده به مراکز MMT ،DIC و کمپ­ های درمانی شهر سنندج، ۱۵۰ بیمار  از طریق نمونه­گیری خوشه ای چند مرحله ای وارد مطالعه شدند. ابزار جمع­آوری اطلاعات، پرسشنامه زمان وقوع عود­ (TRQ) بود. داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS توسط آمار توصیفی جهت تعیین میانگین­ها، درصدها و شاخص های کمی مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: میانگین سنی ۱۱/۳۰±  ۴۰/۵۲ سال بود. عمده­ترین ماده مصرفی منجر به درمان، تریاک و شیره بود (۴۱/۳%). بیشترین الگوی درمانی، پرهیزمداری توسط خودشخص بود (۴۲/۷%).  بیشترین دوره پاکی مربوط به درمان با متادون بود (۷۸/۷%). بر حسب سبک­ های عود، بیش از نیمی از شرکت­ کنندگان (۵۳/۴%) دچار عود ناگهان شده بودند. همچنین ۱۱/۳% عود زودرس، ۱۸% عود دیررس  و ۱۷/۳% بیش از یک نوع عود داشتند.

نتیجه گیری: در مجموع نتایج مطالعه نشان داد گروه مورد بررسی، بیشتر دچار عود ناگهانی شدند که این امر لزوم توجه جدی درمانگران اعتیاد به آموزش مهارت­ های لازم در مقابله با موقعیت­ های پرخطر در کنار دارو درمانی را نشان می دهد.