دوره 19، شماره 3 - ( مجله علمی پژوهان، بهار 1400 )
جلد 19 شماره 3 صفحات 33-27 |
برگشت به فهرست نسخه ها
زهرا قیصری1 
، حسین صاحبدل* 2، مجید ابراهیم پور3
، حسین صاحبدل* 2، مجید ابراهیم پور3
1- دانشجوی دکتری، گروه روان‌شناسی تربیتی، واحد قائنات، دانشگاه آزاد اسلامی، قاینات ، ایران
2- استادیار، گروه مشاوره، واحد قائنات، دانشگاه آزاد اسلامی، قاینات، ایران ، Pcsahebdel1365@gmail.com
3- استادیار، گروه روان‌شناسی کودکان استثنایی، واحد قائنات، دانشگاه آزاد اسلامی، قاینات، ایران
2- استادیار، گروه مشاوره، واحد قائنات، دانشگاه آزاد اسلامی، قاینات، ایران ، Pcsahebdel1365@gmail.com
3- استادیار، گروه روان‌شناسی کودکان استثنایی، واحد قائنات، دانشگاه آزاد اسلامی، قاینات، ایران
چکیده: (1544 مشاهده)
سابقه و هدف: رفتارهای پرخطر یکی از مهم‌ترین مشکلات تهدیدکننده برای سلامت جسمانی، روان‌شناختی و اجتماعی فرد و جامعه به شمار می‌رود؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان‌درمانی انگیزشی بر رفتارهای پرخطر (رفتار جنسی، خشونت) دانش‌آموزان بود.
مواد و روش‌‌ها: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه مطالعه شامل تمامی دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر بیرجند در سال تحصیلی 1398-99 بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند 30 نفر انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند و به پرسش‌نامه رفتارهای پرخطر زاده‌محمدی و همکاران پاسخ دادند. گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای در جلسات روان‌درمانی انگیزشی شرکت کردند، اما افراد گروه گواه در این مدت هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معنی‌داری 0/05 = α استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد اثر روان‌درمانی انگیزشی بر کاهش رفتارهای پرخطر (رفتار جنسی، خشونت) دانش‌آموزان معنادار بود (0/01 > P). درنتیجه بین نمره‌های عامل (پیش‌آزمون و پس‌آزمون) در میزان کاهش رفتار جنسی و خشونت دانش‌آموزان تفاوت معناداری مشاهده شد (0/01 > P).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می‌توان گفت که استفاده از روان‌درمانی انگیزشی بر کاهش رفتارهای پرخطر (رفتار جنسی، خشونت) دانش‌آموزان تأثیر دارد.
مواد و روش‌‌ها: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه مطالعه شامل تمامی دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر بیرجند در سال تحصیلی 1398-99 بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند 30 نفر انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند و به پرسش‌نامه رفتارهای پرخطر زاده‌محمدی و همکاران پاسخ دادند. گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای در جلسات روان‌درمانی انگیزشی شرکت کردند، اما افراد گروه گواه در این مدت هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معنی‌داری 0/05 = α استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد اثر روان‌درمانی انگیزشی بر کاهش رفتارهای پرخطر (رفتار جنسی، خشونت) دانش‌آموزان معنادار بود (0/01 > P). درنتیجه بین نمره‌های عامل (پیش‌آزمون و پس‌آزمون) در میزان کاهش رفتار جنسی و خشونت دانش‌آموزان تفاوت معناداری مشاهده شد (0/01 > P).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می‌توان گفت که استفاده از روان‌درمانی انگیزشی بر کاهش رفتارهای پرخطر (رفتار جنسی، خشونت) دانش‌آموزان تأثیر دارد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
پزشکی و علوم بالینی
دریافت: 1400/3/24 | پذیرش: 1400/3/10 | انتشار: 1400/3/10
دریافت: 1400/3/24 | پذیرش: 1400/3/10 | انتشار: 1400/3/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |