دوره 21، شماره 3 - ( مجله علمی پژوهان، تابستان 1402 )
جلد 21 شماره 3 صفحات 212-204 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: شناسه: IR.MODARES.REC.1398.218
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kaki A, Dalili M, Mahdieh N, Noruzinia M. Genetic Study of Hypertrophic Cardiomyopathy in Iranian Patients: Role of a De Novo Variant. Pajouhan Sci J 2023; 21 (3) :204-212
URL: http://psj.umsha.ac.ir/article-1-1025-fa.html
URL: http://psj.umsha.ac.ir/article-1-1025-fa.html
کاکی ارسطو، دلیلی محمد، مهدیه نجات، نوروزی نیا مهرداد. بررسی ژنتیکی کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک در بیماران ایرانی: نقش یک جهش نوپدید. مجله علمی پژوهان. 1402; 21 (3) :204-212
ارسطو کاکی*1 
، محمد دلیلی2 ، نجات مهدیه3 ، مهرداد نوروزی نیا4
، محمد دلیلی2 ، نجات مهدیه3 ، مهرداد نوروزی نیا4
1- گروه ژنتیک پزشکی، دانشکده‌ی علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، noruzinia@modares.ac.ir
2- مرکز آموزشی تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
3- مرکز تحقیقات کاردیوژنتیک، مرکز آموزشی تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- گروه ژنتیک پزشکی، دانشکده‌ی علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- مرکز آموزشی تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
3- مرکز تحقیقات کاردیوژنتیک، مرکز آموزشی تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- گروه ژنتیک پزشکی، دانشکده‌ی علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (1949 مشاهده)
سابقه و هدف: کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک بیماری قلبی شایعی است. این بیماری در بزرگ‌سالان جوان تشخیص داده می‌شود و به‌ندرت در دوران کودکی قابل تشخیص است. کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک تنوع درخور توجهی را در ویژگی‌های بالینی و ژنتیکی خود نشان می‌دهد. تاکنون، جهش در ژن‌های متعدد مرتبط با این بیماری کشف شده است که ژن‌های شایع آن MYBPC۳ و MYH۷ هستند. هدف از این مطالعه استفاده از توالی‌یابی کل اگزوم برای انجام آنالیز ژنتیکی کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک در چهار کودک متعلق به خانواده‌های ایرانی است.
مواد و روش ها: بیماران ارزیابی پزشکی، از جمله ارزیابی بالینی و اکوکاردیوگرافی شدند و نوار قلب آنها بررسی شد. آزمایش ژنتیکی پس از استخراج DNA با استفاده از توالی‌یابی کل اگزوم برای شناسایی تغییرات ژنتیکی‌ای انجام شد که ممکن است باعث این بیماری شده باشند. علاوه بر این، بررسی بیوانفورماتیکی تغییرات ژنتیکی با نرم‌افزارهای مطابقت‌سازی، فراخوانی‌کننده و تفسیرکنندۀ واریانت صورت پذیرفت و درنهایت، روش توالی‌یابی سنگر برای تأیید تغییر ژنتیکی بر روی افراد خانوادۀ بیمار انجام شد.
یافته‌ها: بیماران، کودکانی با علائم اولیه‌ای نظیر سنکوپ و تپش قلب بودند که برای آنها تشخیص کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک نوع ۳ و ۴ براساس نتایج نوار قلب و اکوکاردیوگرافی داده شد. نتایج حاصل از آزمایش ژنتیکی تغییری نوپدید(De novo) و بدمعنی (c.۱۲۰۸G>A, p.Arg۴۰۳Gln) را در ژن MYH۷ نشان داد. همچنین، تغییر ژنتیکی هموزیگوت بی‌معنی (c.۳۸۱۱C>T, p.Arg۱۲۷۱Ter) دیگری که ایجادکنندۀ بیماری است، در ژن MYBPC۳ شناسایی شد که باعث تولید یک پروتئین زودرس می‌شود.
نتیجه‌گیری: مطالعه‌ی حاضر نه‌تنها طیف تغییرات ژنی مرتبط با بیماری کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک را گسترش می‌دهد و به مشاورۀ ژنتیکی خانواده‌های مبتلا به این بیماری کمک می‌کند، بلکه اولین گونه‌های ژن سارکومر را در کودکان ایرانی ارائه می‌دهد.
مواد و روش ها: بیماران ارزیابی پزشکی، از جمله ارزیابی بالینی و اکوکاردیوگرافی شدند و نوار قلب آنها بررسی شد. آزمایش ژنتیکی پس از استخراج DNA با استفاده از توالی‌یابی کل اگزوم برای شناسایی تغییرات ژنتیکی‌ای انجام شد که ممکن است باعث این بیماری شده باشند. علاوه بر این، بررسی بیوانفورماتیکی تغییرات ژنتیکی با نرم‌افزارهای مطابقت‌سازی، فراخوانی‌کننده و تفسیرکنندۀ واریانت صورت پذیرفت و درنهایت، روش توالی‌یابی سنگر برای تأیید تغییر ژنتیکی بر روی افراد خانوادۀ بیمار انجام شد.
یافته‌ها: بیماران، کودکانی با علائم اولیه‌ای نظیر سنکوپ و تپش قلب بودند که برای آنها تشخیص کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک نوع ۳ و ۴ براساس نتایج نوار قلب و اکوکاردیوگرافی داده شد. نتایج حاصل از آزمایش ژنتیکی تغییری نوپدید(De novo) و بدمعنی (c.۱۲۰۸G>A, p.Arg۴۰۳Gln) را در ژن MYH۷ نشان داد. همچنین، تغییر ژنتیکی هموزیگوت بی‌معنی (c.۳۸۱۱C>T, p.Arg۱۲۷۱Ter) دیگری که ایجادکنندۀ بیماری است، در ژن MYBPC۳ شناسایی شد که باعث تولید یک پروتئین زودرس می‌شود.
نتیجه‌گیری: مطالعه‌ی حاضر نه‌تنها طیف تغییرات ژنی مرتبط با بیماری کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک را گسترش می‌دهد و به مشاورۀ ژنتیکی خانواده‌های مبتلا به این بیماری کمک می‌کند، بلکه اولین گونه‌های ژن سارکومر را در کودکان ایرانی ارائه می‌دهد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
پزشکی و علوم بالینی
دریافت: 1402/3/13 | پذیرش: 1402/3/23 | انتشار: 1402/6/31
دریافت: 1402/3/13 | پذیرش: 1402/3/23 | انتشار: 1402/6/31
فهرست منابع
1. Maron BJ, Desai MY, Nishimura RA, Spirito P, Rakowski H, Towbin JA, et al. Diagnosis and Evaluation of Hypertrophic Cardiomyopathy: JACC State-of-the-Art Review. J Am Coll Cardiol. 2022;79(4):372-89. [DOI:10.1016/j.jacc.2021.12.002] [PMID]
2. Melas M, Beltsios ET, Adamou A, Koumarelas K, McBride KL. Molecular diagnosis of hypertrophic cardiomyopathy (HCM): In the heart of cardiac disease. J Clin Med. 2022;12(1):225. [DOI:10.3390/jcm12010225] [PMID] []
3. Carrier L, Mearini G, Stathopoulou K, Cuello F. Cardiac myosin-binding protein C (MYBPC3) in cardiac pathophysiology. Gene.
4. Helms AS, Thompson AD, Glazier AA, Hafeez N, Kabani S, Rodriguez J, et al. Spatial and Functional Distribution of MYBPC3 Pathogenic Variants and Clinical Outcomes in Patients With Hypertrophic Cardiomyopathy. Circ Genomic Precis Med. 2020;13(5):396-405. [DOI:10.1161/CIRCGEN.120.002929] [PMID] []
5. Toepfer CN, Wakimoto H, Garfinkel AC, McDonough B, Liao D, Jiang J, et al. Hypertrophic cardiomyopathy mutations in MYBPC3 dysregulate myosin. Sci Transl Med. 2019;11(476):eaat1199. [DOI:10.1126/scitranslmed.aat1199] [PMID] []
6. Qin H, Kemp J, Yip MY, Lam-Po-Tang PRL, Hoh JFY, Morris BJ. Localization of human cardiac β-myosin heavy chain gene (MYH7) to chromosome 14q12 by in situ hybridization. Cytogenet Cell Genet. 1990;54(1-2):74-6. [DOI:10.1159/000132961] [PMID]
7. Liu HT, Ji FF, Wei L, Zuo AJ, Gao YX, Qi L, et al. Screening of MYH7 gene mutation sites in hypertrophic cardiomyopathy and its significance. Chin Med J (Engl). 2019;132(23):2835-41. [DOI:10.1097/CM9.0000000000000428] [PMID] []
8. Ommen SR, Mital S, Burke MA, Day SM, Deswal A, Elliott P, et al. 2020 AHA/ACC guideline for the diagnosis and treatment of patients with hypertrophic cardiomyopathy. J Thorac Cardiovasc Surg. 2021;162(1).
9. Andrews S. Babraham Bioinformatics - FastQC A quality control tool for high throughput sequence data. Illumina. 2020;5.
10. Bolger AM, Lohse M, Usadel B. Trimmomatic: A flexible trimmer for Illumina sequence data. Bioinformatics. 2014;30(15):2114-20. [DOI:10.1093/bioinformatics/btu170] [PMID] []
11. Li H, Durbin R. Fast and accurate short read alignment with Burrows-Wheeler transform. Bioinformatics. 2009;25(14):1754-60. [DOI:10.1093/bioinformatics/btp324] [PMID] []
12. McKenna A, Hanna M, Banks E, Sivachenko A, Cibulskis K, Kernytsky A, et al. The genome analysis toolkit: A MapReduce framework for analyzing next-generation DNA sequencing data. Genome Res. 2010;20(9):1297-303. [DOI:10.1101/gr.107524.110] [PMID] []
13. McLaren W, Gil L, Hunt SE, Riat HS, Ritchie GRS, Thormann A, et al. The ensembl variant effect predictor. Genome Biol. 2016;17(1):122. [DOI:10.1186/s13059-016-0974-4] [PMID] []
14. Rentzsch P, Witten D, Cooper GM, Shendure J, Kircher M. CADD: Predicting the deleteriousness of variants throughout the human genome. Nucleic Acids Res. 2019;47(D1):886-94. [DOI:10.1093/nar/gky1016] [PMID] []
15. Richards S, Aziz N, Bale S, Bick D, Das S, Gastier-Foster J, et al. Standards and guidelines for the interpretation of sequence variants: A joint consensus recommendation of the American College of Medical Genetics and Genomics and the Association for Molecular Pathology. Genet Med. 2015;17(5):405-24. [DOI:10.1038/gim.2015.30] [PMID] []
16. Sim NL, Kumar P, Hu J, Henikoff S, Schneider G, Ng PC. SIFT web server: Predicting effects of amino acid substitutions on proteins. Nucleic Acids Res. 2012;40(W1):452-7. [DOI:10.1093/nar/gks539] [PMID] []
17. Adzhubei I, Jordan DM, Sunyaev SR. Predicting functional effect of human missense mutations using PolyPhen-2. Curr Protoc Hum Genet. 2013;7. [DOI:10.1002/0471142905.hg0720s76] [PMID] []
18. Steinhaus R, Proft S, Schuelke M, Cooper DN, Schwarz JM, Seelow D. MutationTaster2021. Nucleic Acids Res. 2021;49(1):446-51. [DOI:10.1093/nar/gkab266] [PMID] []
19. Marian AJ, Braunwald E. Hypertrophic cardiomyopathy: Genetics, pathogenesis, clinical manifestations, diagnosis, and therapy. Circ Res. 2017;121(7):749-70. [DOI:10.1161/CIRCRESAHA.117.311059] [PMID] []
20. Maron BJ, Maron MS, Semsarian C. Genetics of hypertrophic cardiomyopathy after 20 years: Clinical perspectives. J Am Coll Cardiol. 2012;60(8):705-15. [DOI:10.1016/j.jacc.2012.02.068] [PMID]
21. Franaszczyk M, Truszkowska G, Chmielewski P, Rydzanicz M, Kosinska J, Rywik T, et al. Analysis of de novo mutations in sporadic cardiomyopathies emphasizes their clinical relevance and points to novel candidate genes. J Clin Med. 2020;9(2):370. [DOI:10.3390/jcm9020370] [PMID] []
22. Wessels MW, Herkert JC, Frohn-Mulder IM, Dalinghaus M, Van Den Wijngaard A, De Krijger RR, et al. Compound heterozygous or homozygous truncating MYBPC3 mutations cause lethal cardiomyopathy with features of noncompaction and septal defects. Eur J Hum Genet. 2015;23(7):922-8. [DOI:10.1038/ejhg.2014.211] [PMID] []
23. Mak T, Lee YK, Tang CS, Hai J, Ran X, Sham PC, et al. Coverage and diagnostic yield of Whole Exome Sequencing for the Evaluation of Cases with Dilated and Hypertrophic Cardiomyopathy. Sci Rep. 2018;8(1). [DOI:10.1038/s41598-018-29263-3] [PMID] []
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380090
شماره تماس ناشر: 08138382022
ایمیل: psj@umsha.ac.ir
