مجله علمی پژوهان، زمستان، در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.UMSHA.REC.1403.868
الهه طالبی قانع1 
، انسیه جنابی*2 ، مبینا رنگچیان3
، انسیه جنابی*2 ، مبینا رنگچیان3
1- مرکز تحقیقات مدل‌سازی بیماری‌های غیرواگیر، پژوهشکده علوم و فناوری‌های بهداشت، پژوهشگاه سلامت ابن‌سینا، واحد توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان فاطمیه، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- مرکز تحقیقات اختلال طیف اوتیسم، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران & مرکز تحقیقات مراقبت‌های مادر و کودک، پژوهشکده علوم و فناوری‌های بهداشت، پژوهشگاه سلامت ابن‌سینا، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،en.jenabi@yahoo.com
3- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- مرکز تحقیقات اختلال طیف اوتیسم، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران & مرکز تحقیقات مراقبت‌های مادر و کودک، پژوهشکده علوم و فناوری‌های بهداشت، پژوهشگاه سلامت ابن‌سینا، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،
3- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (274 مشاهده)
سابقه و هدف: کم‌وزنی هنگام تولد با خطر ابتلا به اختلالات طیف اوتیسم در ارتباط است؛ اما مطالعه‌ای درباره‌ی ارتباط کم‌وزنی هنگام تولد با سطوح اختلال طیف اوتیسم وجود ندارد؛ بنابراین، هدف از این مطالعه ارزیابی ارتباط بین وزن کم هنگام تولد کودکان و سطح اختلال طیف اوتیسم است.
مواد و روش ها: این مطالعه بر ۱۹۸ نفر با داده‌های استخراج‌شده از سامانه‌ی ثبت‌نام اوتیسم استان همدان انجام شد. تجزیه‌وتحلیل‌های آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی ۲۶ با سطح معناداری ۰/۰۵ انجام شد.
یافته‌ها: بیشترین درصد کودکان پسر (۷۳/۷ درصد) و بین دو تا پنج سال (۵۱/۵ درصد) بودند که ۷۲ کودک (۳۶/۴ درصد) اختلال خفیف، ۶۰ کودک (۳۰/۳ درصد) اختلال متوسط و ۶۶ کودک (۳۳/۳ درصد) اختلال شدید داشتند. نتایج حاصل از رگرسیون لجستیک رتبه‌ای تعدیل‌شده نشان داد که نسبت خطر اختلال اوتیسم شدید در کودکان کم‌وزن ۲/۳۳ برابر کودکان با وزن بیش از ۲۵۰۰ گرم است (p=۰/۰۱۸). همچنین بهازای افزایش یک سال سن مادر، نسبت خطر اختلال طیف اوتیسم با اختلال شدید به‌طور معناداری ۶ درصد کاهش می‌یابد (p=۰/۰۱۲, OR=۰/۹۴).
نتیجه‌گیری: مطالعه نشان داد که بهازای افزایش یک سال سن مادر هنگام تولد کودک مبتلا به اوتیسم نسبت خطر اوتیسم با اختلال شدید در مقایسه با متوسط و خفیف به‌طور معناداری ۶ درصد کاهش می‌یابد. همچنین نسبت خطر اوتیسم شدید در مقایسه با اوتیسم متوسط و خفیف در کودکان کم‌وزن به‌طور معناداری ۲/۳۳ برابر کودکان با وزن بیش از ۲۵۰۰ گرم است.
مواد و روش ها: این مطالعه بر ۱۹۸ نفر با داده‌های استخراج‌شده از سامانه‌ی ثبت‌نام اوتیسم استان همدان انجام شد. تجزیه‌وتحلیل‌های آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی ۲۶ با سطح معناداری ۰/۰۵ انجام شد.
یافته‌ها: بیشترین درصد کودکان پسر (۷۳/۷ درصد) و بین دو تا پنج سال (۵۱/۵ درصد) بودند که ۷۲ کودک (۳۶/۴ درصد) اختلال خفیف، ۶۰ کودک (۳۰/۳ درصد) اختلال متوسط و ۶۶ کودک (۳۳/۳ درصد) اختلال شدید داشتند. نتایج حاصل از رگرسیون لجستیک رتبه‌ای تعدیل‌شده نشان داد که نسبت خطر اختلال اوتیسم شدید در کودکان کم‌وزن ۲/۳۳ برابر کودکان با وزن بیش از ۲۵۰۰ گرم است (p=۰/۰۱۸). همچنین بهازای افزایش یک سال سن مادر، نسبت خطر اختلال طیف اوتیسم با اختلال شدید به‌طور معناداری ۶ درصد کاهش می‌یابد (p=۰/۰۱۲, OR=۰/۹۴).
نتیجه‌گیری: مطالعه نشان داد که بهازای افزایش یک سال سن مادر هنگام تولد کودک مبتلا به اوتیسم نسبت خطر اوتیسم با اختلال شدید در مقایسه با متوسط و خفیف به‌طور معناداری ۶ درصد کاهش می‌یابد. همچنین نسبت خطر اوتیسم شدید در مقایسه با اوتیسم متوسط و خفیف در کودکان کم‌وزن به‌طور معناداری ۲/۳۳ برابر کودکان با وزن بیش از ۲۵۰۰ گرم است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380090
شماره تماس ناشر: 08138382022
ایمیل: psj@umsha.ac.ir
