مقدمه: اختلالات اسکلتی_عضلانی از مشکلات عمده در محیط های کاری بوده که سبب از دست رفتن زمان کار، غیبت، کاهش بهره وری و افزایش هزینه ها می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع علائم و ارزیابی ریسک ابتلا به این اختلالات انجام شد.

روش کار: در این مطالعه توصیفی_تحلیلی از نوع مقطعی، تعداد 133 نفر از کارکنان دفتری یک شرکت بزرگ عمرانی در سال 1393 وارد مطالعه شدند. برای گردآوری داده های علائم اختلالات اسکلتی_عضلانی از پرسشنامه نوردیک و برای ارزیابی ریسک مربوط به این اختلالات از روش RULA استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون های کای دو و رگرسیون چندگانه و با نرم افزار SPSS نسخه ی 16 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: نزدیک به 50 درصد کارکنان علائم اختلالات اسکلتی_عضلانی را حداقل در یک ناحیه، طی 12 ماه گذشته، گزارش کردند. بیشترین شیوع علائم مربوط به کمر (42/1 درصد) گردن (33/1 درصد)، مچ دست/دست (18 درصد) و شانه ها (11/3 درصد) بودند. شیوع علائم در نواحی گردن و کمر افرادی که 10 ساعت و بیشتر در روز کار میکردند از نظر آماری معنا دار بود (0/001>P). همچنین، شیوع علائم در کارکنان با سابقه کار بیشتر از 5 سال در نواحی گردن، مچ دست/دست و کمر به طور معنی داری بیشتر بود (0/05>P). ارزیابی ریسک نشان داد که تمام پوسچرهای کارکنان در سطوح اقدام اصلاحی 2 و 3 قرار دارند.

نتیجه گیری: یافته ها نشان داد علائم اختلالات اسکلتی_عضلانی در کارکنان دفتری شیوع بالایی دارد و سطح ریسک این اختلالات متوسط به بالا است. همچنین، عوامل تاثیر گذار اصلی در شیوع این علائم سابقه کار بالای 5 سال و ساعات کار بیشتر از 10 ساعت در روز بودند.