Mendeley  

Zotero  

Samadifard H R, Narimani M. The Relationship between Moral Identity, Spiritual Well-being and Religious Orientation with Job Adjustment among Nurses. Pajouhan Sci J 2018; 17 (1) :1-8
URL: http://psj.umsha.ac.ir/article-1-415-fa.html

سابقه و هدف: سازگاری شغلی برای ادامه­ اشتغال موفقیت­ آمیز پرستاران عامل مهمی به شمار می ­رود. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین هویت اخلاقی، بهزیستی معنوی و جهت­ گیری مذهبی با سازگاری شغلی در پرستاران انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: طرح مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش پرستاران زن شاغل در بیمارستان­ های دولتی شهر اردبیل در سال 1394 بودند که از میان آنها به روش نمونه­ گیری در دسترس تعداد 120 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع ­آوری داده‌‌­ها، از پرسشنامه­ های هویت اخلاقی آکویینو و رید (2002)، بهزیستی معنوی فیشر (2005)، جهت­ گیری مذهبی آلپورت (1968) و مقیاس سازگاری شغلی دﻳﻮﻳﺲ و ﻻﻓﻜﻮاﻳﺴﺖ (1991) استفاده شد. تحلیل داده­ ها با استفاده از آزمون­ های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. داده­ ها در نرم­ افزار آماری SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین هویت اخلاقی (63/0=r) و بهزیستی معنوی (53/0=r) با سازگاری شغلی پرستاران همبستگی مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین از بین مؤلفه­ های جهت­ گیری مذهبی، بین جهت­ گیری درونی (56/0=r) با سازگاری شغلی رابطه مثبت و معنادار و بین جهت­ گیری بیرونی (52/0=r) با سازگاری شغلی رابطه منفی و معناداری وجود داشت (0/05=P). با توجه به ضرایب بتا، هویت اخلاقی، بهزیستی معنوی و جهت ­گیری مذهبی در مجموع 0/61 از واریانس سازگاری شغلی را در پرستاران زن پیش­‏ بینی نمودند (0/05=P).
نتیجه‌گیری: سازگاری شغلی پرستاران توسط متغیرهای هویت اخلاقی، بهزیستی معنوی و جهت­ گیری مذهبی قابل پیش ­بینی است، بنابراین پیشنهاد می‌شود که روانشناسان و مشاوران جهت بالا بردن میزان سازگاری شغلی پرستاران، نقش این متغیرها را مورد توجه قرار دهند.