مقدمه: کاهش شنوایی در کودکان معمولا سبب افت عملکردی چشمگیری در آنها می گردد. از طرفی توان بروز رفتارهای انطباقی متناسب در سنین مختلف، برای برخورداری از زندگی بهنجار ضروری می- باشد. این مطالعه با هدف مقایسه رفتار انطباقی کودکان ناشنوا و کودکان با شنوایی طبیعی 12 تا 36 ماه انجام شده است.
روش کار: در این مطالعه مورد- شاهدی که بر روی40 کودک ناشنوا و 40 کودک سالم انجام شد، نمره تطابق رفتاری در دو گروه مقایسه شد. سنجش رفتار انطباقی بر اساس پرسشنامه واینلند صورت گرفت.
یافته ها: در گروه سنی 24-12 ماهه، نمره رفتار انطباقی در دو گروه مورد و شاهد متفاوت بود (0.007 = P) در حالیکه در سن بالاتر (36-24 ماهه) هرچند نمره گروه شاهد بالاتر بود، اما اختلاف آماری معناداری وجود نداشت (0.05>p).
نتیجه گیری: به نظر می رسد با پذیرش کودک ناشنوا از طرف والدین و اطرافیان در طی زمان، نحوه تعامل با کودک ناشنوا مناسبتر شده و به کودک کمک می کند تا رفتارهای انطباقی متناسب با سن خود را بروز دهد