مجله علمی پژوهان، پاییز، در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
کامران حیدری فارسانی1 
، رضا احمدی*2 ، طیبه شریفی1
، رضا احمدی*2 ، طیبه شریفی1
1- گروه روان شناسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد، ایران
2- گروه روان شناسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد، ایران ،rozgarden28@yahoo.com
2- گروه روان شناسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد، ایران ،
چکیده: (273 مشاهده)
سابقه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی بازیدرمانی شناختی و آموزش رایانه‌محور حافظه کاری بر تکانشگری کودکان دارای اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی انجام شده است.
مواد و روش ها: این پژوهش ازلحاظ هدف، جزء پژوهش‌های کاربردی بوده و به روش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با پیگیری با گروه گواه انجام شده است. جامعه پژوهش را کلّیه کودکان ۷ تا ۱۲ ساله مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی شهر فارسان در سال ۱۴۰۲ تشکیل داده‌اند که از بین آن‌ها ۳۰ نفر به‌صورت در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار این پژوهش شامل پرسش‌نامه علائم مرضی کودکان و آزمون عملکرد پیوسته بود. روش تحلیل این پژوهش، تحلیل واریانس با طرح آمیخته و آزمون تعقیبی بونفرنی بود که با استفاده از آن روابط متغیّرهای پژوهش بررسی شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بازیدرمانی شناختی و آموزش رایانه‌محور حافظه کاری بر تکانشگری کودکان با اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی تأثیر گذاشته است (p<۰/۰۱, F=۱۲/۶۳, Eta=۰/۴۹۳)، ولی اثربخشی بازیدرمانی شناختی و آموزش رایانه‌محور حافظه کاری تفاوت معناداری نداشته‌اند و اثر بازیدرمانی شناختی و آموزش رایانه‌محور حافظه کاری ماندگار بوده است.
نتیجه‌گیری: بنابر یافته‌های حاصل از این پژوهش، از هر دو روش مداخله می‌توان به‌منظور کاهش تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی بهره برد.
مواد و روش ها: این پژوهش ازلحاظ هدف، جزء پژوهش‌های کاربردی بوده و به روش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با پیگیری با گروه گواه انجام شده است. جامعه پژوهش را کلّیه کودکان ۷ تا ۱۲ ساله مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی شهر فارسان در سال ۱۴۰۲ تشکیل داده‌اند که از بین آن‌ها ۳۰ نفر به‌صورت در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار این پژوهش شامل پرسش‌نامه علائم مرضی کودکان و آزمون عملکرد پیوسته بود. روش تحلیل این پژوهش، تحلیل واریانس با طرح آمیخته و آزمون تعقیبی بونفرنی بود که با استفاده از آن روابط متغیّرهای پژوهش بررسی شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بازیدرمانی شناختی و آموزش رایانه‌محور حافظه کاری بر تکانشگری کودکان با اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی تأثیر گذاشته است (p<۰/۰۱, F=۱۲/۶۳, Eta=۰/۴۹۳)، ولی اثربخشی بازیدرمانی شناختی و آموزش رایانه‌محور حافظه کاری تفاوت معناداری نداشته‌اند و اثر بازیدرمانی شناختی و آموزش رایانه‌محور حافظه کاری ماندگار بوده است.
نتیجه‌گیری: بنابر یافته‌های حاصل از این پژوهش، از هر دو روش مداخله می‌توان به‌منظور کاهش تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی بهره برد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380090
شماره تماس ناشر: 08138382022
ایمیل: psj@umsha.ac.ir
