مقدمه: فقر آهن شایع ترین کمبود تغذیه ای و اختلال خونی در نوزادی و کودکی در جهان است. در کشورهای در حال توسعه بین 50-40 درصد از بچه های زیر 5 سال کمبود آهن دارند. این مطالعه با هدف پیش بینی رفتارهای پیشگیری از کم خونی فقر آهن کودکان توسط مادران کودکان 6-1 سال تحت پوشش مراکز روستایی شهرستان بابل در سال 1393 بود.

روش کار: در این پژوهش توصیفی_تحلیلی 267 نفر از مادران دارای کودک 6-1 سال تحت پوشش خانه های بهداشت مراکز روستایی شهرستان بابل به صورت تصادفی چند مرحله ای، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات بوسیله فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه ابعاد مدل اعتقاد بهداشتی و چک لیست عملکرد مادران به روش خود گزارش دهی جمع آوری شد. این پرسشنامه. در نهایت داده ها با آزمون های آماری همبستگی و رگرسیون مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: میانگین سنی مادران مورد مطالعه 5/55±29/85 سال بود. بیشترین میزان تحصیلات مادران (49/1 درصد) دبیرستان بود. در بین سازه های مدل، منافع درک شده بیشترین نمره (81/05) و موانع درک شده کمترین نمره (45/75) را داشتند. در تحلیل رگرسیونی خودکارآمدی، موانع و راهنمای عمل به عنوان متغیرهای پیشگویی کننده رفتار تعیین شدند، این متغیرها در مجموع 19 درصد از تغییرات رفتار را پیشگویی نمودند (0/001>P).

نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه در طراحی مداخلات آموزشی باید بر سازه های خودکارآمدی، موانع درک شده و راهنمای عمل به عنوان مهمترین پیش بینی کننده های رفتار مادران تأکید شود.