دوره 19، شماره 2 - ( مجله علمی پژوهان،زمستان 1399 )
جلد 19 شماره 2 صفحات 57-50 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mirzaei-Alavijeh M, Jalili C, Safarian A, Vaezi M, Saadatfar A, Jalilian F. Self-handicapping: A Cross-Sectional Study on Students of Kermanshah University of Medical Sciences. Pajouhan Sci J 2021; 19 (2) :50-57
URL: http://psj.umsha.ac.ir/article-1-670-fa.html
URL: http://psj.umsha.ac.ir/article-1-670-fa.html
میرزایی علویجه مهدی، جلیلی سیروس، صفریان علی، واعظی معصومه، سعادت‌فر عبدالله، جلیلیان فرزاد. بررسی وضعیت خودناتوان‌سازی: مطالعه مقطعی در میان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه. مجله علمی پژوهان. 1399; 19 (2) :50-57
چکیده: (2743 مشاهده)
سابقه و هدف: خودناتوان‌سازی انجام یا قصد انجام مجموعه رفتارهایی است که به‌منظور بیرونی جلوه‌دادن شکست‌ها و درونی جلوه‌دادن موفقیت‌ها به کار می‌رود. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت خودناتوان‌سازی و ارتباط آن با برخی متغیرهای تحصیلی در دانشجویان انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: این پژوهش نوعی مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود که در میان 296 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد. شرکت‌کنندگان به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و با احتمال متناسب با حجم در هر یک از خوشه‌ها (دانشکده‌ها) انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه به‌صورت خودگزارش‌دهی جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار نسخه ویندوز SPSS نسخه 16 و آزمون‌های توصیفی و تحلیلی در سطح اطمینان 95 درصد تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: دامنه سن دانشجویان 18 تا 31 سال و میانگین آن 10/2±21/22 سال بود. میانگین نمره خودناتوان‌سازی دانشجویان 48/3±64/16 بود که در مجموع 56/66 درصد از حداکثر نمره قابل اکتساب کسب شد. دانشجویان دانشکده دندان‌پزشکی خودناتوان‌سازی بیشتری نسبت به سایر دانشکده‌ها داشتند (011/0P=). دانشجویان متأهل خودناتوان‌سازی بیشتری نسبت به دانشجویان مجرد داشتند (025/0P=). دانشجویانی که سن بیشتری داشتند، نمره بالاتری در خودناتوان‌سازی کسب کردند (114/0r= و 025/0P=).
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه دانشجویان بیش از 50 درصد از نمره خودناتوان‌سازی را کسب کردند، به نظر می‌رسد برنامه‌ریزی برنامه‌های مداخله‌ای مرتبط و قبل از آن انجام مطالعات تکمیلی برای دستیابی به علل مؤثر ضروری است.
مواد و روش‌‌ها: این پژوهش نوعی مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود که در میان 296 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد. شرکت‌کنندگان به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و با احتمال متناسب با حجم در هر یک از خوشه‌ها (دانشکده‌ها) انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه به‌صورت خودگزارش‌دهی جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار نسخه ویندوز SPSS نسخه 16 و آزمون‌های توصیفی و تحلیلی در سطح اطمینان 95 درصد تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: دامنه سن دانشجویان 18 تا 31 سال و میانگین آن 10/2±21/22 سال بود. میانگین نمره خودناتوان‌سازی دانشجویان 48/3±64/16 بود که در مجموع 56/66 درصد از حداکثر نمره قابل اکتساب کسب شد. دانشجویان دانشکده دندان‌پزشکی خودناتوان‌سازی بیشتری نسبت به سایر دانشکده‌ها داشتند (011/0P=). دانشجویان متأهل خودناتوان‌سازی بیشتری نسبت به دانشجویان مجرد داشتند (025/0P=). دانشجویانی که سن بیشتری داشتند، نمره بالاتری در خودناتوان‌سازی کسب کردند (114/0r= و 025/0P=).
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه دانشجویان بیش از 50 درصد از نمره خودناتوان‌سازی را کسب کردند، به نظر می‌رسد برنامه‌ریزی برنامه‌های مداخله‌ای مرتبط و قبل از آن انجام مطالعات تکمیلی برای دستیابی به علل مؤثر ضروری است.
واژه‌های کلیدی: انگیزش پیشرفت تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، عزت نفس
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی و روانپزشکی
دریافت: 1399/12/23 | پذیرش: 1399/12/10 | انتشار: 1399/12/10
دریافت: 1399/12/23 | پذیرش: 1399/12/10 | انتشار: 1399/12/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380090
شماره تماس ناشر: 08138382022
ایمیل: psj@umsha.ac.ir
