دوره 20، شماره 4 - ( مجله علمی پژوهان، پاییز 1401 )
جلد 20 شماره 4 صفحات 259-250 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سعید جوادی‌نژاد1 
، اسماعیل نصیری* 2، علی صمدی1
، اسماعیل نصیری* 2، علی صمدی1
1- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده‌ی علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
2- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده‌ی علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران ، Inasiri@shahed.ac.ir
2- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده‌ی علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران ، Inasiri@shahed.ac.ir
چکیده: (414 مشاهده)
سابقه و هدف: تمرینات تناوبی، به انواع مختلف، امروزه یکی از مؤثرترین ابزارها برای بهبود عملکرد قلبی- تنفسی و متابولیکی و به نوبه‌ی خود بهبود عملکرد بدنی افراد محسوب می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه‌ی تأثیر ۸ هفته تمرینات تداومی، تناوبی بر حداکثر اکسیژن مصرفی، استقامت عضلانی و سلامت عمومی دانش‌آموزان پسر پایه‌ی هفتم دارای اضافه وزن بود.
مواد و روش‌‌ها: بدین منظور، تعداد ۶۰ دانش‌آموز پسر دارای اضافه وزن با شاخص توده‌ی بدنی ۲۱/۹ تا ۲۶/۸، انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تمرینات تداومی، تناوبی و شاهد تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت ۸ هفته برای هر گروه با مدت زمان ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، اجرا شد. مقادیر حداکثر اکسیژن مصرفی، استقامت عضلانی (بر اساس آزمون های شنا، بورپی، اسکات، پروانه و غیره) و سلامت عمومی (بر اساس پرسش نامه ی سلامت عمومی)، قبل و بعد از آخرین جلسه ی تمرین اندازه گیری شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون Dependent t-test و تحلیل واریانس انجام شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش گویای افزایش معنی‌دار حداکثر اکسیژن مصرفی، استقامت عضلانی و بهبود سلامت عمومی آزمودنی‌ها است (۰/۰۵ ≥ P).
نتیجه‌گیری: تأثیر تمرینات تناوبی بر حداکثر اکسیژن مصرفی و برخی شاخص‌های سلامت عمومی بیشتر بود، اما بین دو گروه تجربی، از لحاظ استقامت عضلانی، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.
مواد و روش‌‌ها: بدین منظور، تعداد ۶۰ دانش‌آموز پسر دارای اضافه وزن با شاخص توده‌ی بدنی ۲۱/۹ تا ۲۶/۸، انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تمرینات تداومی، تناوبی و شاهد تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت ۸ هفته برای هر گروه با مدت زمان ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، اجرا شد. مقادیر حداکثر اکسیژن مصرفی، استقامت عضلانی (بر اساس آزمون های شنا، بورپی، اسکات، پروانه و غیره) و سلامت عمومی (بر اساس پرسش نامه ی سلامت عمومی)، قبل و بعد از آخرین جلسه ی تمرین اندازه گیری شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون Dependent t-test و تحلیل واریانس انجام شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش گویای افزایش معنی‌دار حداکثر اکسیژن مصرفی، استقامت عضلانی و بهبود سلامت عمومی آزمودنی‌ها است (۰/۰۵ ≥ P).
نتیجه‌گیری: تأثیر تمرینات تناوبی بر حداکثر اکسیژن مصرفی و برخی شاخص‌های سلامت عمومی بیشتر بود، اما بین دو گروه تجربی، از لحاظ استقامت عضلانی، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
سایر
دریافت: 1400/9/23 | پذیرش: 1400/10/29 | انتشار: 1401/9/30
دریافت: 1400/9/23 | پذیرش: 1400/10/29 | انتشار: 1401/9/30
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |